Alle boeken van Ann Driessen
woensdag 10 juli 2024
LEZEN KAN JE OVERAL...
maandag 27 mei 2024
WE ZIJN BIJNA MET 100!
De ‘Internationale Dag van het Gezin’ is wel voorbij, maar door allerlei gezinsactiviteiten slaagde ik er niet in om over mijn gezin - verspreid over 3 landen - én mijn andere gezinnen te schrijven. Mijn ouders: ze zijn iets meer dan 100 jaar geleden geboren en ze zorgden ervoor dat we anno 2024 afsluiten met bijna 100 nakomelingen, t.t.z. kinderen met partner, kleinkinderen met partner en achterkleinkinderen. Veel gezinnen dus.
Dankzij het optelwerk van zus Lia - plussers bijgerekend, ex-partners niet - weet ik dat deze maand nummer 93 en nummer 94 werden geboren, in juli volgt nummer 95, in september 96. We tasten met plezier in onze portemonnee oftewel bankrekening voor Mabel, Harry, Aurora, x en x. De kans is groot dat we het magische 100 zullen bereiken. Dat wil wat zeggen! Al waren de (oudere) zus van mijn mama en haar schoonbroer - mijn tante Vonny en nonk Jean - nog straffer: hun teller staat op ongeveer 125!
BIJNA 100…
VAN ELKE SOORT
DE TIJD VLIEGT
God heeft zijn getal, zou mijn schoonmoeder zeggen. Mijn ouders, moesten ze nog leven, zouden met verbazing kijken naar hun afstammelingen: wie ze zijn, hoe ze leven, wat ze doen… Ze zouden - net als ik - het allemaal niet meer kunnen onthouden. Praten doen we niet allemaal met elkaar, dat is erg jammer, maar daar is de groep te groot voor en soms zijn afstanden, misverstanden, verschillen en kloven te groot. Maar er is altijd wel iemand die naar of met je lacht!Mijn ouders: geen haar op hun hoofd dat ze daar ooit aan dachten toen ze op 3 mei 1952 in de kerk van de abdij van Averbode hun jawoord uitspraken.
Tempus fugit. In posterum cognosci
non possunt. De tijd vliegt. De toekomst is niet te voorspellen.
Gelukkig maar.
Hoe het allemaal begon, lees je in ‘Kinderen toegelaten’, in 125 cursiefjes van mijn moeder Monda De Munck over ons gezin tussen 1955 en 2000. Ik selecteerde en bewerkte ze.
KINDEREN TOEGELATEN (storyland.be)
donderdag 2 januari 2020
HOE KRIJG IK JOU AAN HET LEZEN?
MAAK BOEKEN ZICHTBAAR
GEEF HET VOORBEELD
Tips voor volwassenen?- Begin te lezen!
- Spreek over boeken die je niet/wel leuk/boeiend/spannend vindt, met familie, vrienden en collega's.
LEES, LEES, LEES
SPREEK OVER BOEKEN
Bron: https://iedereenleest.be/over-lezen/de-praktijk/elke-dag-leesplezier-de-klas
donderdag 19 december 2019
WAAROM LEZEN GOED IS VOOR MIJ... EN OOK VOOR JOU!
Boeken lezen. Ik word er socialer én slimmer van. Jawel. Dat zeg ik niet, dat zeggen specialisten. Maar ik vind het ook gewoon leuk, nuttig, leerrijk, ontspannend en veel meer.
Naar het schijnt…
woensdag 4 december 2019
HET IS OM TE HUILEN...
zaterdag 1 december 2018
BIBLIOTHEKEN HEBBEN ONS
Wie je wil weten in welke bibliotheek zijn, haar of mijn boeken te vinden zijn? Ga naar http://www.bibliotheek.be/ en geef een naam of titel op: je weet meteen hoeveel exemplaren er zijn en in welke bibliotheek ze zitten. Toch wel heel fijn dat je in meer dan 150 bibliotheken een of ander boek van mij, van mijn zussen en van mijn ouders kunt lenen. Ja, bibliotheken volgende de levende auteurs en vergeten de dode niet.
En in welke bibliotheken zitten boeken van 'ons'?
Van mijn moeder (1922-2010) zit ‘Dit is het paradijs’ uit 1952 nog altijd in twaalf bibliotheken, ‘Het blanke beest’ uit 1976 in vijf en ‘Morgen verwittigt niet’ in drie bibliotheken.
De catalogus vermeldt zelfs ‘De vijf zonen van Koning Grijsbaard’. Opmerkelijk is dat, als je weet dat dit kinderboek uit 1958 is, dus 60 jaar is, net als mijn broer-archeoloog Jan. Misschien wordt het tijd om dat terug uit te geven? Ik zal het eens opnieuw lezen.
Mijn zus Iny (1961-2015) heeft de meeste boeken van de familie geschreven - 70 publicaties - en zit dus ook in het grootste aantal bibliotheken. Van haar zit bijvoorbeeld ‘Ik ben raaf’ in 176 bibliotheken, ‘Bruine ogen, blauwe ogen’ in 141, ‘Wies en de wiebeltand’ in 119 en ‘Het krabkasteel’ in 83. Dat laatste is een kinderboek en mijn favoriet. Het is echt een aanrader voor wie veel last heeft van jeuk of van een of andere allergie.
MATHIEU DRIESSEN
Mijn vader Mathieu (1920-2002) zit met ‘Perrons in het Land van Loon’ in vijf en met ‘Zonnewijzers in Limburg’ in elf bibliotheken. Samen zitten we met de eerste en tweede druk van ‘Het Ossenboek’ slechts in drie OB's. Dat kan beter, vooral in Limburg waar groepen, familie en vrienden, nog veel vrijgezellen-ossenfeesten organiseren.
GERTIE DRIESSEN
‘Abortus het taboe nog niet voorbij’ van mijn lieve tweelingzus Gertie is in 74 bibliotheken te vinden. Dat kan stukken beter. Het taboe blijft hoewel de gevolgen van een abortus zich decennia laten voelen, zowel bij vrouwen als bij mannen en een trauma voorkomen nog altijd beter dan er eentje moeten genezen.
EN ANN DRIESSEN?
Van mij vind je in 143 bibliotheken ‘Gevangen geboren’ - het levensverhaal dat ik met én voor een geïnterneerde schreef -, en in 149 ‘Oorlog in mijn hoofd’, het waargebeurd verhaal dat ik met én voor Karen schreef. Slechts 33 bibs hebben ‘Het moest maar eens waar zijn’, mijn studie over kettingbrieven, kettingmails en kettingberichten. Jammer, want dit boek ontleedt en waarschuwt voor ‘fake news’ en bevat enkele straffe verhalen. In 8 bibliotheken kan je ‘De schat van Merkem’ uitlenen. Ook dat kan beter, als je weet dat het hoofdpersonage Karel Balduck of zijn familie een rol speelde in minstens 3 gemeenten: Merkem, Haringe en Veurne.
Welke en hoeveel van mijn boeken zitten in Nederlandse bibliotheken? Ik kon het antwoord op die vraag niet zelf achterhalen, maar ik kreeg heel snel een antwoord van een vriendelijke dame van de Koninklijke Nederlandse Bibliotheek in Den Haag. In totaal zitten 47 boeken - van drie titels, 'Gevangen geboren', 'Het moest maar eens waar zijn' en 'Oorlog in mijn hoofd'- ergens in Nederland in een een openbare bibliotheek. Dat is niet veel. Dat kan beter, veel beter. Of speelt het een rol dat ik een Belgische auteur ben?
Lieve, aandachtige en trouwe lezers, zowel in België als in Nederland, stap een boekhandel binnen of ga naar een openbare bibliotheek en vraag naar mijn-onze boeken! Ik zal je eeuwig - of minstens zolang ik leef - dankbaar zijn! 😁