Alle boeken van Ann Driessen

Alle boeken van Ann Driessen
Posts tonen met het label grootouders. Alle posts tonen
Posts tonen met het label grootouders. Alle posts tonen

maandag 27 mei 2024

WE ZIJN BIJNA MET 100!

De ‘Internationale Dag van het Gezin’ is wel voorbij, maar door allerlei gezinsactiviteiten slaagde ik er niet in om over mijn gezin - verspreid over 3 landen - én mijn andere gezinnen te schrijven. Mijn ouders: ze zijn iets meer dan 100 jaar geleden geboren en ze zorgden ervoor dat we anno 2024 afsluiten met bijna 100 nakomelingen, t.t.z. kinderen met partner, kleinkinderen met partner en achterkleinkinderen. Veel gezinnen dus.

Dankzij het optelwerk van zus Lia - plussers bijgerekend, ex-partners niet - weet ik dat deze maand nummer 93 en nummer 94 werden geboren, in juli volgt nummer 95, in september 96. We tasten met plezier in onze portemonnee oftewel bankrekening voor Mabel, Harry, Aurora, x en x. De kans is groot dat we het magische 100 zullen bereiken. Dat wil wat zeggen! Al waren de (oudere) zus van mijn mama en haar schoonbroer - mijn tante Vonny en nonk Jean -  nog straffer: hun teller staat op ongeveer 125! 

BIJNA 100…

Een grote groep, hoor ik je denken. Ja, ongetwijfeld. Te groot voor een familiereünie ergens thuis. Te veel ook om ze allemaal op een en dezelfde dag samen te krijgen. 
Een gevarieerde groep, hoor ik je denken. Ja, ontegensprekelijk. Mannen, vrouwen, jongens, meisjes of gemengd. Baby’s, peuters, kleuters, tieners, pubers, twens en twins, lagereschoolkinderen, middelbareschoolleerlingen, studenten, dertigers, veertigers, vijftigers, zestigers, zeventigers… in alle kleuren. Singles, samenwoners, gehuwden en gescheidenen. 
Met Italiaanse, Franse, Portugese, Haïtiaanse en Duitse wortels, verspreid over 4 landen en in 4 Vlaamse provincies, over heel kleine, kleine, middelgrote en grote gezinnen, namelijk van 1 tot 8 personen. Met en zonder huisdieren. Studerenden, werkenden, werklozen en gepensioneerden, actieve en niet-actieve vrijwilligers. Welstellenden en minderbedeelden, appartement-, huis- en villabewoners… en zoals in elke familie: zieken, herstellenden en gezonden, van lichaam en geest.

VAN ELKE SOORT

Ja, er zitten zeker klagers en zagers tussen, socialen en asocialen, verdraagzamen en onverdraagzamen, tolerante, lichtontvlambare maar ook vrolijke en stille, bescheiden en dominante persoonlijkheden, kokers en eters, gelovigen en ongelovigen, helpers en geholpenen, bloemen- planten en bomenliefhebbers, big spenders en spaarders, vleeseters en vegetariërs, reizigers en thuisblijvers, snelheidsduivels en vertragers, sprekers en zwijgers, lachers en weners, telers en plukkers, bedenkers en makers, bouwers en verbouwers, auteurs, muzikanten en dansers, probleemoplossers en probleemmakers, pleiters en eisers, lesgevers en levenslang lerenden, wandelaars en fietsers, sportievelingen en bankzitters, halve heiligen en kleine (zet)duiveltjes, muziekmakers en stiltezoekers, ruziestokers en vredezaaiers, opgevers maar ook doorbijters en overlevers, contactzoekers en contactvermijders, zorgenden en verzorgden: kortom van elk soort hebben we in ons bijna 100-tal wel iets.

DE TIJD VLIEGT

God heeft zijn getal, zou mijn schoonmoeder zeggen. Mijn ouders, moesten ze nog leven, zouden met verbazing kijken naar hun afstammelingen: wie ze zijn, hoe ze leven, wat ze doen… Ze zouden - net als ik - het allemaal niet meer kunnen onthouden. Praten doen we niet allemaal met elkaar, dat is erg jammer, maar daar is de groep te groot voor en soms zijn afstanden, misverstanden, verschillen en kloven te groot. Maar er is altijd wel iemand die naar of met je lacht!

Mijn ouders: geen haar op hun hoofd dat ze daar ooit aan dachten toen ze op 3 mei 1952 in de kerk van de abdij van Averbode hun jawoord uitspraken.

Tempus fugit. In posterum cognosci non possunt. De tijd vliegt. De toekomst is niet te voorspellen.

Gelukkig maar.



Hoe het allemaal begon, lees je in ‘Kinderen toegelaten’, in 125 cursiefjes van mijn moeder Monda De Munck over ons gezin tussen 1955 en 2000. Ik selecteerde en bewerkte ze.



KINDEREN TOEGELATEN (storyland.be) 


zaterdag 8 juli 2023

ADVIEZEN VOOR OMA'S?

Bijna 30 jaar geleden schreef mijn moeder-schrijfster Monda De Munck, toen al ettelijke keren oma, een cursiefje 'TIEN ADVIEZEN VOOR OMA'S'. Ze staan in ‘ons’ boek ‘Kinderen toegelaten’. Nu ik oma ben en mijn kleinzoon van 6 jaar voor het eerst alleen komt logeren, herlees ik ze. En ik moet toegeven: ik ben het eens met de meeste adviezen, met een paar helemaal niet…

Eerst de adviezen waar ik niet mee eens ben, vooral deze twee: ‘Koop een enorme voorraad snoepjes. Ze kunnen bergen aan (Koop eventueel een aandeel van een tandartsenpraktijk’ en ‘Haal de sleutel af van alle binnendeuren. Bevestig ze aan een haakje heel hoog boven de deur. Je kleinkinderen sluiten zich bij voorkeur op in de wc en raken er niet meer uit.



Wat dat eerste betreft: neen. Snoep is beperkt tot pindakaas op de ochtendboterham. Ik wil en zal het zes jaar lang opgebouwde zo-weinig-mogelijk-extra-suiker van zijn ouders niet aanvallen. Ik gruwel zelf als ik kindjes, soms in een buggy, op een doordeweekse dag al aan een lekstok zie likken. Snoep, ijsjes, gebak… hij eet ze wel maar ze zijn echt voorbehouden voor speciale dagen of gelegenheden.

SLEUTELS

Het tweede? Neen, de sleutels blijven op de deuren. Al ben ik zelf door zijn moeder, toen ze 2,5 jaar was, opgesloten in een vensterloze minibergplaats van een appartement! Haar zusje van 6 maanden sliep in de kinderkamer sen en hun vader zou eerst een uur later zou komen middageten… Angst voor mogelijke kwalijke gevolgen overmande me, maar gelukkig: mijn zuchten, smeken, aanmoedigen om toch maar de sleutel om te draaien had resultaat. De peuter-bijna kleuter deed ‘het’!

ETEN

Enkele adviezen waar ik het mee eens ben?

‘Komen ze bij je eten, informeer dan zorgvuldig naar hun voorkeur. Spruitjes scoren niet hoog. Frieten wel’. Wat ons manneke graag eet, staat natuurlijk met stip geprogrammeerd deze week! Daar zit natuurlijk braadworst met appelmoes bij en pasta…

Nog een advies? ‘Woorden wekken, voorbeelden trekken’. En nog een leuke: ‘Schrik niet als je echtgenoot zich gedraagt als de aanvoerder van een eskadron en wild om zich heen slaat. Elk aansnorrend tuig, als is het maar een grasmaaier, ervaart hij als een mogelijke belager van zijn kleinkinderen’. Voor de andere adviezen, verwijs ik graag naar blz. 355 van ‘Kinderen toegelaten’!

Over haar adviezen aan ouders, schrijf ik een andere keer…


‘Kinderen toegelaten’, Monda De Munck en Ann Driessen, 397 blz., 21 euro (plus verzending), kan besteld worden:
Bij mij: boekenvanann@gmail.com
Bij StoryLand: KINDEREN TOEGELATEN
En in elke boekhandel in je buurt.

dinsdag 28 maart 2023

KINDEREN TOEGELATEN

Misschien lach, ween, gruwel, bewonder of zucht je als je mijn volgend boek leest? 

‘Kinderen toegelaten' gaat over een gezin van tien, en vooral over kinderen en kleinkinderen. 

Het is een boek met 125 cursiefjes voor ouders en grootouders en voor iedereen die een hart heeft voor kinderen, hen begeleidt, onderwijst of verzorgt.


Op de cover staan twee namen, die van mijn moeder Monda De Munck en van mij. Maar het is hoofdzakelijk HAAR werk. Zij schreef maandelijks cursiefjes tussen 1955 en 2000 over wat haar vier zonen en vier dochter, ook haar man, zeiden, deden en uitspookten. 

Denk niet dat ze oubollig, voorbijgestreefd of aftands is: wat én hoe ze schrijft - humoristisch, filosoferen, badinerend, verrassend - en de thema’s die aan bod komen - huiswerk, honden, huishulp, processie, bomen, dierentuin, hel, school, kuikens, snoep, Brugge, kleurpotloden, tante nonnetjes, mortuaria, buschauffeur, enz. - zijn zo gevarieerd dat ze nooit vervelen. Alles wat ook maar in gezin met 8 kinderen gebeurt, komt aan bod: klein en grote voorvallen en dito’s drama’s. Vergis je niet: wat mijn moeder schrijft en beschrijft is niet altijd verleden tijd: het is nog zo herkenbaar, zowel voor jonge ouders als voor grootouders.

Het is een boek dat je gemakkelijk in etappes kunt lezen. Soms telt zo’n cursiefje maar een bladzijde, soms twee of drie, maar zelden meer.

EERBETOON

Het is vooral een eerbetoon aan mijn moeder die, hoewel ze van haar man en acht kinderen hield, een en ander heeft moeten beleven, doorstaan, bemiddelen, overleven… Geloof me: niet alles was koek en ei in ons gezin. Haar cursiefjes klinken hoofdzakelijk positief, maar tussen de regels lees je hoe moeilijk, moeizaam, complex, tijdrovend, intensief een gezin van toen, met hond, leiden is.

Mijn moeder was tegelijk verzorgster, trooster, werkpaard, alleskunner, manager, m.a.w. een duizendpoot.

UNIEK

En wat maakt dit boek uniek? Dat het een familieproject is! Er kwam geen buitenstaander aan te pas. Mijn mama schreef de cursiefjes. Ik bewerkte, verbeterde en paste ze licht aan. Mijn zus Lia Driessen hielp het manuscript verbeteren, mijn man Chris De Hollander zorgde voor de lay-out en mijn neef Daan Martien voor de knappe cover. Veel leesplezier!


‘Kinderen toegelaten’, Monda De Munck en Ann Driessen, 397 blz., 21 euro, is een uitgave in eigen beheer.
Dit boek bestellen? 
- Mail naar: boekenvanann@gmail.com
- Of klik op: StoryLand
- Dit boek kan ook besteld worden via Standaard Boekhandel, Bol.com, Bruna, enz.