maandag 3 juli 2017

EEN NIEUW LEVEN

Ik heb een nieuwe identiteitskaart, een nieuwe reispas en een nieuw rijbewijs. Tot 2024 ben ik – minstens administratief - in orde, dus ook gerust. Dat lijkt een eeuwigheid. Nochtans was dit met 1 bezoek aan het administratief centrum in Gent geregeld. Ik had welgeteld 1 foto en 1,5 uur wachten+aanschuiven met drie verschillende volgnummertjes nodig. Gelaten onderging ik de wisselende wachttijden aan elk loket (zo dom om op een woensdagnamiddag te gaan; dus nadoen). Maar het is gelukt. Het was een succes. Ik kreeg er zelfs een vriendelijk woord en glimlach bij (wel niet van allemaal) ondanks de helse drukte en te hoge temperatuur. Het kostte me daarna enkel nog een blitsbezoek om de drie documenten af te halen. Weer met drie nummertjes! Met de tram heen en weer was die klus op een uurtje geklaard.

Ik heb ook een nieuw leven. Een kleinzoon. Die kreeg, in dezelfde week als ik, twee van de drie documenten. Dat manneke is net geboren, drie weken te vroeg, meer dan welkom, lief, klein, dapper en zo mooi. Dat zullen alle grootouders van hun kleinkind beweren.

We zijn dus samen geboren-herboren… hij en ik. Zo voelt het ook aan. En het is waar. Want ik was erbij, in de materniteit toen hij voor het eerst - met de hulp van een geweldige vroedvrouw - de wereld en zijn mama zag. Tranen rolden van mijn wangen. Niet door de nachtelijke arbeid van zijn moeder, niet door haar pijn, maar gewoon door hem te zien komen, ademen, liggen, zijn zijn. Dat nieuwe mensje zal nooit meer uit ons leven zal verdwijnen. Heerlijk.

Het is een vechtertje, dat had ik snel door. Met zijn 46 cm en zijn 2kg530 liet dat kereltje zich niet doen: niet door vroege weeën, niet door een te vroege bevalling, niet door een veel te kort verblijf in de materniteit, niet door de vele bezoekers uit België en Italië, niet door de onhanteerbare hitte, niet door de aanslepende borstvoedingsperikelen, niet door het slaaptekort van zijn ouders, niet door de krappe behuizing bij zijn oma (van 2 naar 5/6/8) en haar stress om van alles en nog wat en ook niet door de drukte rond de verjaardag van zijn opa, enz.


Het leven van dat ventje is indrukwekkend begonnen. En hij is, bij wijze van spreken, om op te eten, echt waar. Ik moet me inhouden of ik zou hem voortdurend knuffelen. Als hij niet in mijn buurt is, kan ik niet stoppen om naar zijn foto te kijken. Wat is dit? Is dit liefde? Verliefdheid? Gaat dit nog ooit voorbij? Waar het hart van vol is, loopt de mond van over.
Hij is bijzonder: hij heeft een Belgische moeder, een Italiaanse vader, een West-Vlaamse grootvader, een Limburgse oma, een stel nonni’s op Sardinië en een overgrootvader die half Belg en half Siciliaan was. Die roots, die oorsprong maken van hem een uniek mensje: een vreemde die overal thuis is, net als zijn ouders en grootouders.

Daniel
Er zijn veel jongens met die naam, maar meestal hebben die een trema op de e. Jij niet. What’s in a name? Daniel is een jongensnaam, de hoofdpersoon van het Hebreeuws Bijbelboek, de zoon van koning David, de naam van Nederlandse film uit 1971 en van een Amerikaanse film uit 1983. Het is de titel van een liedje van Elton John uit 1973, een plaats in Utah, in Wyoming (VS) en in Frankrijk; het is de naam van een berg in Oostenrijk, van een Franse experimentele raket, van een Amerikaans whiskeymerk, een naam uit een roman 1876 van George Eliot, de familienaam van een Frans jezuïet en missionaris, van een Amerikaans actrice, van een Russisch schrijver en dichter, van een Braziliaans tennisser en van een Amerikaans botanicus.

Wie hij ook wordt en wat hij ook wordt, het doet er echt niet toe. Als hij maar gezond en gelukkig kan leven in een wereld zonder oorlog of terreur, in vrede met mensen van alle nationaliteiten, kleuren en godsdiensten. Daniel, val nooit in een leeuwenkuil en laat je ook niet voor de leeuwen gooien!

Ps. Op 1 augustus vertrekt hij, ’s avonds, naar Algiers, met een korte stop op Sardinië. Dan zal ik aan Elton John denken. 
Daniel is traveling tonight on a plane
I can see the red tail lights heading for Spain (=Italy)
Oh and I can see Daniel waving goodbye
God it looks like Daniel, must be the clouds in my eyes
Wees gerust Daniel: oma komt!