Alle boeken van Ann Driessen

Alle boeken van Ann Driessen

dinsdag 7 december 2021

HET WATER IS NIET, NOOIT TE DIEP

                   


Zoveel regen en zoveel water! Dat zag ik in Pollinkhove tussen Oostvleteren Hoogstade! Weiden, struiken, palen en hekken zaten in het water. Mijn plan - een boek over Algerije deze maand klaar hebben - viel jammer genoeg ook in het water (is mislukt)...

Schrijven is geen water naar de zee dragen (iets overbodigs doen), wel integendeel, maar de tijd glipt, zoals water, door mijn vingers. Ik vraag me af: moeten ze mij misschien op water en brood zetten (in de gevangenis steken)? Dan ben ik onder water (onbereikbaar) en kan ik doorwerken? Liever niet. Ik ben en blijf graag thuis. Maar a.u.b. als ik wil schrijven, loop niet in mijn vaarwater (in de weg) want dan speel je met vuur en gooi je het kind met het badwater weg (alles verpesten) voor mij.

Bang

Is er naast gebrek aan tijd iets anders dat me belet een boek af te werken? Ben ik af en toe bang om me aan koud water te branden (te voorzichtig en daardoor niet tot een daad komen)? Misschien wel, misschien niet. Maar ik moet echt wel leren water bij de wijn te doen (minder streng te zijn). En al geeft de ene of de andere een steek onder water (zegt of schrijft iets onaangenaams) en komt het water op de dijk (tranen in mijn ogen): ik moet gewoon blijven schrijven.

Storm

Of is alles wat ik schrijf gewoon
een storm in een glas water (drukte om niets)? Ja… Ik moet gewoon het hoofd boven water houden (de moed niet opgeven, ondanks moeilijkheden) en ook geen spijkers op laag water zoeken (problemen zoeken die er niet zijn). Als het me voor het einde van de maand lukt, kan ik de zon weer in het water zien schijnen (weer vrolijk zijn)! Dat dit boek er komt – en ook volgende boeken - staat als een paal boven water (dat is zeker)! 

Want die op het water is, moet varen (als je iets begint, maak je het af)…

 

Ps. Zonder moeite geen vreugde, wie bloemen plant, moet veel water dragen. Frida Schanz, Duitse schrijfster.

vrijdag 19 november 2021

KINDERMISBRUIK VOORKOMEN!

Vandaag 19 november is de Internationale dag voor de Preventie van Kindermisbruik


Kinderen kunnen gedwongen worden om seksuele handelingen te ondergaan of uit te voeren. Dat is erg ingrijpend, zowel voor het kind als voor de omgeving die ermee geconfronteerd wordt. Seksueel geweld wordt vaak geheimgehouden. Vaak weten mensen niet wat zeggen of doen en grijpen niet in. Niet omdat ze het kind niet willen helpen, maar omdat ze zich machteloos voelen, zich schamen, of omdat de daden gepleegd werden door een bekende. Slachtoffers kampen vaak met schuldgevoelens, soms krijgen ze te horen dat zij het misbruik zelf uitlokten. Dat is natuurlijk niet zo: de verantwoordelijkheid ligt altijd bij de dader. Kinderen die te maken kregen met misbruik kunnen het vertrouwen in anderen verliezen. Hun veiligheidsgevoel kan een flinke deuk krijgen.


Wat kan je doen?
Praat er over!
Zorg voor jezelf
Zoek zo snel mogelijk medische hulp
Doe aangifte bij de politie
 
Wie kan je helpen?
Familie, vrienden, leerkrachten, trainers
1712
Het Vertrouwenscentrum kindermishandeling
AWEL
Child Focus
Zorgcentrum na Seksueel Geweld (ZSG)
Slachtofferhulp van het CAW
Dienst slachtofferonthaal bij de justitiehuizen
Juridische eerstelijnsbijstand of een advocaat
Lotgenotengroep

 

zaterdag 30 oktober 2021

IK DRAAG MIJN BOOMPJE BIJ...

Ik wil meer bomen, veel meer bomen, bossen vol. Veel organisaties, gemeenten, bedrijven en de Vlaamse Regering willen dat ook. Jij ook? Ik heb vandaag voor 20m2 bomen betaald aan Natuurpunt. Ik heb het volste vertrouwen dat die vzw zorgvuldig plant waar ze mijn bomen én welke bomen ze zal planten.


Ik kan niet anders dan helpen de bossen in Vlaanderen vergroten. Ik ben al decennia een bomenliefhebster, voor sommigen misschien zelfs een bomengekkin. Ik kan geen enkel bijzonder, uniek, opvallend maar ook doodgewoon exemplaar passeren en negeren. Mijn dag, week of maand zijn ‘goed’ als ik weer een mooi exemplaar heb gezien, gegroet en gefotografeerd, in mijn buurt, in een tuin of tijdens een of andere wandeling. Ik word nederig door hun grootte, verwonderd door hun vorm en omvang, stil door hun uitstraling, verrast door hun elegantie en ontroerd door hun kleurenrijkdom. Verbaasd ben ik ook hoeveel leven er is in, onder en rond bomen: vogels, insecten, eekhoorns, mieren, mensen: ze vinden bomen een (h)eerlijke plek.

AAI ZE

Bomen moeten voor mij niet per se groot of imposant zijn. Neen. Ik houd van alle bomen, bomen in alle grootten en dikten. Ik ben gewoon een arbofiel, een bomenfan. Waar en wanneer ook. Soms aai ik ze, soms leun ik ertegen, soms omarm ik ze of omarmen zij mij… dat is een zalig gevoel. 

STEUN ZE

Dus ik moet deze actie wel steunen. Ik draag dus mijn boompje bij want ik wil minstens 4000 ha extra bos. Natuurpunt zoekt een terrein, plant de bomen slim, beheert ze goed en beschermt ze eeuwig. Bedankt! En laat mij a.u.b. (nu) bomen zien en (later) sterven…


ps. Trek nu de bossen in, ga naar bomen kijken... ze zijn o zo prachtig in hun herfsttenue!

Info?Ik draag mijn boompje bij 

zondag 26 september 2021

ER IS TE VEEL TE ZIEN EN BELEVEN IN STOCKHOLM

Ik heb te veel redenen om over Stockholm te schrijven: de Vasa is er te bewonderen. Abba heeft er een museum en Stieg Larsson een wandeling. Het stadhuis is een pareltje, Skansen een gezellig openluchtmuseum en de overdekte Saluhall is een eetparadijs. Er is een heus musea-eiland en er zijn artistieke metrostations en indrukwekkende kastelen. Je kunt er wandelen, fietsen én varen. De taarten smaken er heerlijk… en in november reist een superlieve naamgenote daar naartoe.

Stockholm ligt op veertien eilanden, door bruggen verbonden, waar Mälarmeer en Oostzee samenkomen. Haar bijnaam: Venetië van het noorden. Er is te veel te zien en te beleven. Dus ik moet selecteren. Vandaar mijn top 5:

1. VASA MUSEUM: een vier verdiepingen museum gebouwd rond een oorlogsschip en over de
bouw, eenmalige vaart, ondergang, berging en restauratie van dat schip. Echt, ongemeen boeiend en veelzijdig, wat ik vooraf niet had gedacht of verwacht. Minstens 3 uur verkenden we dit schip, gebouwd in opdracht van Gustav II Adolf, dat zonk op 10 augustus 1628, bij zijn eerste reis uit de haven, dezelfde dag, na amper 1 km varen. Na 333 jaar - in 1957 - startte de berging. Die duurde vier jaar: een huzarenstuk. Begin, zoals wij, met een gids en verken het daarna verder alleen. Er zijn 9 gerelateerde tentoonstellingen. Vergeet de twee docudrama’s te gaan zien over hoe het schip werd gemaakt en zonk en wie de schuldige was.

2. ABBA MUSEUM en SKANSEN: deze twee museum liggen bijna recht tegenover elkaar… en op wandelafstand, langs het water, van het Vasamuseum. Het Skansen Museum is een mengelmoes van Bokrijk, een zoo, een kinderboerderij, een ambachtenmark en een eetfestijn. Het is het oudste openluchtmuseum ter wereld in 1891 met 150 gebouwen uit 18de en 19de eeuw uit alle hoeken van Zweden - met her en der acteurs in originele klederdracht - en verschillende tuinen. Het Abba Museum toont de levens van dit kwartet: hoe ze muziek maakten, leefden, werkten en schreven. Agnetha, Benny, Björn en Frida brengen hun eigen verhalen, hun persoonlijke anekdotes, hun levens, hun optredens, huwelijken en scheidingen. Hun souvenirs liggen, hangen er, hun lief en leed is te lezen, te horen en te zien Je kan er ook zelf optreden, dansen, enz. Leuk is natuurlijk de afdeling van hun kitscherige kleurrijke danspakken.


3. STADHUIS: herkenningspunt aan het water en symbool van de stad. Pareltjes zijn o.m. de Blä
Hallen - die niet blauw maar baksteenrood is - waar elk jaar op 10 december het galadinervoor Nobelprijswinnaars plaatsheeft. Het is een trekpleister van formaat. Ook door o.m. de 19 m hoge beschilderde houten schipachtige zoldering in de Gemeenteraadzaal, de beschilderde zuilenzaal door schilder-prins Eugène en hét van het: de Gouden Zaal - na de twee magnifieke koperen deuren van elk 1 ton - een ontwerp van Einar Forseth, schitterend! Letterlijk, want 18 miljoen mozaïeken zijn met bladgoud bedekt. Indrukwekkend zijn de taferelen: de Heilige Eric, 1000 jaar geschiedenis van Zweden, Zweedse Bv’s en Mälardrottningen. Deze ‘koningin van het Mälarmeer’, een hemelsgrote dame met grote handen en slangenhaar, is het symbool van Stockholm. Klim, als je een ticket krijgt (wij niet) op de toren met 3 kronen voor het uitzicht. Opmerkelijk: hier kreeg ik een beschrijving in het Nederlands.

4. SLOT DROTTNINGHOLM: 
drottning betekent koningin en holm eiland. Het hele 18-de eeuws
complex - slot, theater, paviljoen en tuinen - staat op de Werelderfgoedlijst. Boek bij aankomst meteen rondleidingen voor de verschillende onderdelen. De koninklijke familie woont er sinds 1981 maar laat bezoekers toe op dagen dat er geen officieel bezoek is. Er is zoveel te stappen en te zien. In het paleis Drottningholm zijn blikvangers vooral de prachtige Luisa Ulrike’s bibliotheek met 7000 boeken, de blauw-gouden barokke decoraties in de slaapkamer van Hedwig Elenora, de ‘marmeren’ trapzaal, het commode-zit-bed, de grote zaal met portretten van koningen van allerlei landen die op bezoek kwamen. En na het slot kan je het 250 jaar oude baroktheater bezoeken. Gustav III, koning en acteur, speelde en schreef toneel. Dan is er nog het Chinees paviljoen, in de tuin via de gouden poort (=fotospot), na buxushagen, een imposante Herculesfontein enz. Dat paviljoen uit 1753 Het interieur van dat paviljoen, Zweedse rococo, herbergt o.m. een collectie panelen, gelakte dozen en porseleinen poppen uit China. Tip: neem, om te gaan, metro T naar Bromma, daarna bus 301-323 en keer terug met de boot (ongeveer een uur) over het Mälarmeer.

5. SALUHALL: een mooi bakstenen gebouw, een overdekte markt), een stenen eetkathedraal, in 1888 geopend met een gedurfde plafondconstructie van glas en ijzer. Daar moet je kijken, proeven, genieten, kopen en eten. Er zijn wel 17 eetstandjes om te eten of eten mee te nemen: elandenworst, gerookt rendier, berenmousse, lingojam (rode bosbessen), gepekelde haring, kaviaar, kaneelbroodjes, enz. Ik at heerlijke verse zalm bij Tysta Mari.


Als je nog tijd hebtMonteliusvägen (mooiste wandelpad), boottocht naar en wandeling op Waxholmen (busboot’ aan het Nationalmuseum), Alfred Nobelmuseum, Musea-eiland Skeppsholmen (Beeldentuin, Moderna Museet, Architekturmuseum, Oostaziatisch museum), Kungliga Slottet (officiële residentie van de Zweedse koning met 608 kamers/ruimtes, museum, galerij), Storykyrkan (kathedraal met enorme beeldengroep), artistieke metrostations, bekende auteurs (Stieg Larsson, Ivar Los, Sjöwall en Wahlöö, Astrid Lindgren, enz.), heerlijke taarten (bv. Sundbergs konditori), trollen, heksen en kabouters (Tomtar &Troll), fietsen van eiland naar eilan den wijk naar wijk.

Mail me en je krijgt nog meer tips! 


#stockholm #beaurifullcity #Zweden #Sweden #eilandjes #vasa #abba #skansen


zondag 8 augustus 2021

WAAROM VERGEET IK ALCATRAZ NIET-NOOIT?


Een reistip: als je ooit in San Francisco bent, bezoek Alcatraz, het gevangeniseiland op 800 meter van SF. Het was tussen 1934 en 1963 een strafinstelling voor topcriminelen. Vooraf reserveren is nodig: je bent één van de 100.000 bezoekers per jaar...
Juli 2003. Zelfs de ochtend in SF is luguber: er hangt een dikke mist en het is 17° tijdens de ferrytocht naar het gevangeniseiland. Na de debarkation verkennen man, kinderen en ik gebouw en omgeving met gids en koptelefoon. Indrukwekkend. Zelfs na 18 jaar moet ik nog aan die rondleiding denken. Door de gangen met getraliede cellen stappen, zelf ‘even’ achter tralies zitten, een isolatiecel bezoeken, getuigenissen horen: het had iets bijzonders…

Alcatraz, Spaans voor pelikaan, opende in 1934 voor ‘onverbeterlijke’ misdadigers; 80% kreeg nooit bezoek. De werkelijkheid was wreder dan boek en film ‘Escape from Alcatraz’. Het was de meeste gevreesde en duurste gevangenis. Slechts 36 van de in totaal 1576 gevangenen probeerde te ontsnappen in het ijskoude water. Op 5 na werden ze allen binnen het uur opgepakt.


Ex-criminelen leven


Na het bezoek, bij terugkomst op de pier, zat een oude man in een boekenstalletje. De ex inmate prees zijn levensverhaal aan, zonder schroom of schaamte. Iedereen kan een auteur worden. Waarom ook niet? Zijn boek kocht ik niet omdat mijn stapel nog-niet-gelezen te hoog was (en is). En daarbij: die gevangenis sloot in 1963. Ik had geen zin om te graven in levens van o.m. moordenaars, folteraars of verkrachters van toen. Die van nu zijn boeiender.



Criminelen herleven

Door de tv-serie ‘Alcatraz’ uit 2012 op VIER vorig jaar kreeg ik een déjà vu. Niet door de bloedige moorden maar omdat ik die jail ‘herkende’. Pure fictie: moordenaars, overvallers, kinderverkrachters en ontvoerders van toen, verdwenen, herleven en plegen gelijkaardige feiten. Een politievrouw en de eigenaar van een stripwinkel proberen die kerels te vatten en leveren ze af aan een nare dokter in Alcatraz. Het is een wrede serie over gedetineerden die mishandelen en een directie die de ogen sluit of meedoet. Dat gebeurt nu nog in gevangenissen in de hele wereld. 

Criminelen ontsnappen

Alcatraz bezoeken, maakte me gruwelijk duidelijk dat daar leven in eenzame opsluiting onmenselijk was en ontsnappen bovenmenselijk. John en broer Clarence Anglin alsook Frank Morris ontsnapten op 12 juni 1962. De drie dachten, planden en knutselden met onbeperkt engelengeduld, lepels en doorzettingsvermogen aan hun escape, aan hun toekomst. Niemand weet met zekerheid of de drie het overleefden. Hopelijk vertellen hun kinderen of kleinkinderen ooit hun verhaal. Het zou een knap scenario kunnen zijn voor een boek of film…
Zeeleeuwen en brug

Vergeet, na terugkeer, de zeeleeuwen niet op Pier 39. Toen ik in SF was, waren er 600. Zouden
ze nog steeds op houten drijvende dennenhouten liggen te spelen, te stinken, te blaffen, te grommen en te zonnen?
Rijd daarna naar The Golden Gate Bridge. Rijd de heuvel op voor een fantastisch vergezicht…
 

Voor informatie: Alcatraz