HET WATER IS NIET, NOOIT TE DIEP

                   

Zoveel regen en zoveel water! Dat zag ik in Pollinkhove tussen Oostvleteren Hoogstade! Weiden, struiken, palen en hekken zaten in het water. Mijn plan - een boek over Algerije deze maand klaar hebben - viel jammer genoeg ook in het water (is mislukt)...

Schrijven is geen water naar de zee dragen (iets overbodigs doen), wel integendeel, maar de tijd glipt, zoals water, door mijn vingers. Ik vraag me af: moeten ze mij misschien op water en brood zetten (in de gevangenis steken)? Dan ben ik onder water (onbereikbaar) en kan ik doorwerken? Liever niet. Ik ben en blijf graag thuis. Maar a.u.b. als ik wil schrijven, loop niet in mijn vaarwater (in de weg) want dan speel je met vuur en gooi je het kind met het badwater weg (alles verpesten) voor mij.

Bang

Is er naast gebrek aan tijd iets anders dat me belet een boek af te werken? Ben ik af en toe bang om me aan koud water te branden (te voorzichtig en daardoor niet tot een daad komen)? Misschien wel, misschien niet. Maar ik moet echt wel leren water bij de wijn te doen (minder streng te zijn). En al geeft de ene of de andere een steek onder water (zegt of schrijft iets onaangenaams) en komt het water op de dijk (tranen in mijn ogen): ik moet gewoon blijven schrijven.

Storm

Of is alles wat ik schrijf gewoon een storm in een glas water (drukte om niets)? Ja… Ik moet gewoon het hoofd boven water houden (de moed niet opgeven, ondanks moeilijkheden) en ook geen spijkers op laag water zoeken (problemen zoeken die er niet zijn). Als het me voor het einde van de maand lukt, kan ik de zon weer in het water zien schijnen (weer vrolijk zijn)! Dat dit boek er komt – en ook volgende boeken - staat als een paal boven water (dat is zeker)! 

Want die op het water is, moet varen (als je iets begint, maak je het af)…

 

Ps. Zonder moeite geen vreugde, wie bloemen plant, moet veel water dragen. Frida Schanz, Duitse schrijfster.