WAT IS EEN MOEDER?

Charles Leplae, Openluchtmuseum Middelhem

Het is zoveel en het kan zoveel zijn.

Het is proberen, proberen, proberen.

Het is soms slagen, soms ook falen.

Dat spijt me.

Het is ook koken, wassen, plassen. 

Het is proberen te doen, meer en beter te doen.

Het is denken en dromen over hoe en welke moeder zijn.

Zorgen en verzorgen.

Vertellen en herhalen, steunen en betalen.

Het is zoveel rollen combineren.

Dat lukt niet.

Het is veel, alles en perfect willen zijn.

Dat lukt ook niet.

Het is intens genieten van een woord, een gebaar, een daad.

Het is meestal vreugde, soms verdriet.

Dat niemand ziet.

Het is liefde geven en liefde nemen.

Het is uiteindelijk zijn, wat en hoe en wie we zijn.

Dat is goed, soms ook niet.

Ik ben blij een moeder van twee te zijn en te blijven.

Het blijft een verrassend geschenk, 

een klein mirakel, 

een onbeschrijfelijk avontuur.

💓

David Cerny, Beaufort 2006

TULPENLIEFDE...

HIJ

          

Tekening Hilde Van Peteghem

Als hij weent, heb ik verdriet.

Als hij zeurt, maak ik me zorgen.

Als hij slaapt, word ik rustig.

Als hij in mijn ogen kijkt, word ik licht.

Als hij eet, volg ik zijn slikken.

Als hij gaapt, geeuw ik ook.

Als hij mijn vinger vasthoudt, wil ik niet dat hij die lost.

Als hij de wereld observeert, geniet ik mee.

Als hij naar me kijkt, smelt ik.

Als hij naar me lacht, voel ik me zo gelukkig.

💕

Ik ben verliefd op hem en toch niet.

Wat hij ook doet, het doet iets met mij.

Ik voel iets in mijn buik, in mijn lijf en in mijn hart als ik hem zie.

Ik zucht, ik lach, ik geeuw, ik glimlach, ik zing, ik vertel.

Mijn moeheid verdwijnt als bij toverslag.

Kon ik hem toch maar meer en dikwijls knuffelen, 

dat mensje, dat ventje, dat jongetje, die kleinzoon. 

Maar hij woont te ver van hier. 

Dus we mailen, skypen, whatsappen… met veel plezier!

Amour toujours?

Gent heeft een liefdesbrug, de Sint Michielsbrug. Het is een échte liefdesbrug zoals in Wroclaw, Parijs, Verona of Ljubljana, waar koppeltjes eeuwige liefde beloven. Als symbool daarvan maken ze een hangslot vast aan die brug en gooien ze het sleuteltje in het water.

Aan liefdesbruggen horen hangsloten: 'cadenas d'amour', 'love locks', 'lucchetti d'amor' of 'sloten van liefde'. Liefst zoveel mogelijk, op alle mogelijke plaatsen, in alle mogelijke afmetingen, kleuren en vormen. Hangsloten zijn symbolen van liefde. Meestal staat op z’n slot de naam van de geliefden en de datum van het ophangen. Eens zo’n slot aan een brug hangt, verdwijnt de sleutel of in het water, of ergens in de stad. De sleutel terugvinden is dus zo goed als onmogelijk.


Eeuwige liefde of toch bijna...

Een hangslot bevestigen, betekent voor een stel een openbare bekentenis ven een hechte relatie, van de wens bij elkaar te blijven: liefst voor eeuwig en altijd, minstens voor de rest van hun leven. En liefst even liefdevol als op het moment dat het koppel dit metalen kleinood aan de brug bevestigde. De duurzaamheid van het metaal moet optornen tegen de wisselvalligheid-onstandvastigheid-vergankelijkheid van relatie en gevoelens. Uiteindelijk moet zo’n slot hetzelfde doel hebben als een munt werpen in de Trevi-fontein in Rome: geluk brengen. Met dit verschil dat de muntstukken elke dag uit het water worden gevist en naar een goed doel gaan. Sloten wegen. Dat heb ik gezien aan de Tumski-brug in Wroclaw, Polen.

Most Tumski

De stalen Tumski most ligt in het mooiste en oudste gedeelte van Wroclaw, vroeger Breslau, over de Oder-Wiesel. Deze 52 meter lange hangslotenbrug verbindt twee eilandjes, Ostrow Piaskowy en Ostrow Tumski. Het oudste stadsdeel herbergt mooie middeleeuwse kerken en een bezienswaardige kathedraal, romantische plekjes op eilandjes, verbonden met bruggetjes en passerellen. Die zijn te voet en per fiets te verkennen. In de zomer zijn het pleisterplekken van toeristen en jongeren. Die zitten er, met een fles bier of vodka in de hand, in het groen met een prachtig zicht op de stad.

De Tumski brug is uit 1888-89, ontworpen door Alfred von Scholtz, is ongeveer 6,8 meter breed: in de volksmond ‘Brug der verliefden’ genoemd. Net als ik met de fiets passeer, betrap ik er een koppel iets te laat: hun hangslot is al toe, en de sleutel in het water. Deze 10 ton wegende eilandbrug met zijn honderden diverse sloten doet je glimlachen: tellen en lezen is onbegonnen werk. Maar de liefde hangt op en hangt, letterlijk en figuurlijk, in de lucht.

Amour toujours

Niet enkel in Wroclaw maar ook aan de Pont des Arts in Parijs hangen slotjes, aan de passerelle Léopold-Sédar-Senghor bij de Tuileries ook. De roman ’Ho voglia di te’, uit 2006 en verfilmd in 2007, van Federico Moccia zou aan de basis liggen van deze internationale hangslotenbrughype. Ja, een rage is het, want wie zelf aan een of andere brug voor, op of na Valentijn, kan naar Wroclaw, Parijs, Ljubljana, Pécs, Vilnius, Moskou, Keulen, Kraku, Rotterdam, Kiev, Sevilla, en in Italië zelfs naar Rome, Verona, Firenze, Venetië en Ventimiglia. Bepaalde bruggen gaan letterlijk gebukt onder de sloten zodat de sloten worden verwijderd (net als nu in Parijs) of een slot hangen een boete kan opleveren. 

Dus eeuwige liefde ja, hangsloten neen.

P.S. De ‘Brug der liefde’ is de bijnaam voor de brug in de Aalstersteenweg in Sint-Truiden, onder de N3. Het is de plek waar koppeltjes afspreken. Daarom versierden graffitikunstenaars de muren met liefdestekeningen... naar het schijnt, want ik heb ze nog niet gezien. ‘Liefdesbrug’ is ook de  bijnaam van de Bonifaciusbrug in Brugge, een heel romantisch bruggetje maar dan wel zonder hangsloten. Het stenen bruggetje ligt achter het Groeningemuseum, Dijver 12. Het is één van de mooiste fotoplekjes van Brugge.