HET IS HEMELS AAN DE HELLESTRAAT IN ASTENE

‘Een perfecte dag’, zou de titel van mijn volgend boek kunnen zijn. Die omschrijving paste helemaal op onze vaardag op de Leie, tussen Gent en Astene: blauwe lucht, witte wolkjes, stralende zon, aangenaam gezelschap, een hapje met een drankje, een terraslunch, een kunstwandeling met ijsje, een biertje op een terras en tussendoor gezapig rustig varen door sluizen, onder bruggen, tussen veelkleurig groen in kronkelend en kabbelend water, met eendjes en reigers als compagnons.

DUIKER 

Een dag om nooit meer te vergeten, al startte die in Portus Ganda met een hachelijk avontuur. De gsm van mijn man - met bankkaarten, identiteitskaart, rijbewijs en 50 euro - vloog, net voor het vertrek, door een goedbedoelde zwaaibeweging van mijn schoonbroer, met een natte plastiek ruit, het water in! Na een kwartier - informatie over een mogelijke ‘redding’ door de brandweer (te duur) en overleg met ons kwartet, wie en hoe in het water zou duiken - werd mijn schoonbroer, een stripper. Hij, die ons ruim in lengte klopt, dook moedig in zijn elegante streepjesshort. Hij verdween onder het troebele wateroppervlak en, o wonder, rees na amper tien seconden als een feniks uit het water: met de gezonken gsm in de hand! Applaus en bewondering waren tot ver buiten Gent te horen. Koffie en koek warmden de duiker op, na zijn zeer gewaardeerde heldendaad. Langzaam verliet de lichte posttraumatische stress zijn lijf, en de mijne. En de gsm? Die werkte krakkemikkig, maar nog, tot op heden (maar voor hoelang?).

SLUIS EN BRUG

Wat daarna volgde, was een ontspannende dag met wisselende luchten, welgekomen briesjes, een sluis hier en een brug daar, heerlijke weide-, oever-, gras- en boomzichten en chique villa’s zonder bewoners met geruisloze, kruipende grasrobots (zitten die in Knokke of Cannes?). 

Voor kleine/ grote dorst en honger waren er, in deze volgorde: een glas of twee champagne met hapjes, een vislunch in Afsnee en een romig lekijsje na een kerkhof- en kunstwandeling in Sint-Martens-Latem. Het slot? Een biertje op het terras van café ’t Oud Sashuis, Hellestraat 20, aan Astene-brug. Maak een wandeling in de buurt, ga er heen, drink een Schobiak (huisbier) en bestel een bruine boterham met paté. Het is een aanrader. Het pittige commentaar, de bulderende stem en de vriendelijkheid van bruggenwachter Wim krijg je gratis. Hij zegt kordaat en luid wat wel en niet mag, op je boot, aan de slagbomen of op zijn terras. Gehoorzamen moet je. 

DRAAIEN

Wim, zwarte baard, deugnietogen, in salopette en nonchalant, bedient aan het Sas van Astene de enige nog werkende handgedraaide brug in Vlaanderen en het café. Een sterrenplek voor fotografen en artiesten. Ik volg en film zijn ‘brugwerk’. Het open- en dichtdraaien is haast een automatisme, een ritueel: tussen mei en oktober - in een niet-coronajaar - doet Wim het ongeveer 1800 maal, gratis en met de glimlach. Op andere dagen op aanvraag. 

Hij vecht ook voor het behoud van deze historische plek, voor dit authentiek draaibruggetje en voor historische schepen. Hij heeft er zelf ook. 
’t Oud Sashuis is de bakermat van de vzw Historische Schepen. Het herbergt een stoffig-rommelig maar leerrijk minimuseum van voorwerpen en foto’s over de Leievaart. Vorig jaar zat Boris, een lawaaierige papegaai, aan de deur. Die hield alleen zijn mond als je hem verplaatste en wat melk. Boris is niet meer. Hij gaf in coronatijd de geest, na een longontsteking. 

IDYLLISCH

Als de avond valt, verdwijnen onze twee bootgasten. We maken nog een 5 km-wandeling in de buurt. De volgende morgen worden we laat wakker. We sliepen zonder geluid van mensen, muziek, auto’s, enkel met dat van vogels. Een droomplek. Nooit eerder zo’n vriendelijke sluis- of brugwachter ontmoet: niet in België, niet in Nederland, niet in Duitsland, niet in Engeland, niet in Tsjechië en niet in Frankrijk. Nooit eerder - en toch al wel een keer of tien gevaren in binnen- en buitenland - op zo’n idyllische plek, gratis, kunnen slapen, in ruil voor en koffie of een pint. En Wim leverde, op verzoek, verse croissants en broodjes. Het leven kan soms mooi zijn…

Zoek je een fietshalte onderweg of wil je logeren op een boot van Wim of met hem naar Parijs varen (mensen zonder streken mogen mee, na zijn goedkeuring). Mail naar info@astene-sas.be en kijk op www.astene-sas.be.

Video over brug en Wim: 

Amour toujours?

Gent heeft een liefdesbrug, de Sint Michielsbrug. Het is een échte liefdesbrug zoals in Wroclaw, Parijs, Verona of Ljubljana, waar koppeltjes eeuwige liefde beloven. Als symbool daarvan maken ze een hangslot vast aan die brug en gooien ze het sleuteltje in het water.

Aan liefdesbruggen horen hangsloten: 'cadenas d'amour', 'love locks', 'lucchetti d'amor' of 'sloten van liefde'. Liefst zoveel mogelijk, op alle mogelijke plaatsen, in alle mogelijke afmetingen, kleuren en vormen. Hangsloten zijn symbolen van liefde. Meestal staat op z’n slot de naam van de geliefden en de datum van het ophangen. Eens zo’n slot aan een brug hangt, verdwijnt de sleutel of in het water, of ergens in de stad. De sleutel terugvinden is dus zo goed als onmogelijk.


Eeuwige liefde of toch bijna...

Een hangslot bevestigen, betekent voor een stel een openbare bekentenis ven een hechte relatie, van de wens bij elkaar te blijven: liefst voor eeuwig en altijd, minstens voor de rest van hun leven. En liefst even liefdevol als op het moment dat het koppel dit metalen kleinood aan de brug bevestigde. De duurzaamheid van het metaal moet optornen tegen de wisselvalligheid-onstandvastigheid-vergankelijkheid van relatie en gevoelens. Uiteindelijk moet zo’n slot hetzelfde doel hebben als een munt werpen in de Trevi-fontein in Rome: geluk brengen. Met dit verschil dat de muntstukken elke dag uit het water worden gevist en naar een goed doel gaan. Sloten wegen. Dat heb ik gezien aan de Tumski-brug in Wroclaw, Polen.

Most Tumski

De stalen Tumski most ligt in het mooiste en oudste gedeelte van Wroclaw, vroeger Breslau, over de Oder-Wiesel. Deze 52 meter lange hangslotenbrug verbindt twee eilandjes, Ostrow Piaskowy en Ostrow Tumski. Het oudste stadsdeel herbergt mooie middeleeuwse kerken en een bezienswaardige kathedraal, romantische plekjes op eilandjes, verbonden met bruggetjes en passerellen. Die zijn te voet en per fiets te verkennen. In de zomer zijn het pleisterplekken van toeristen en jongeren. Die zitten er, met een fles bier of vodka in de hand, in het groen met een prachtig zicht op de stad.

De Tumski brug is uit 1888-89, ontworpen door Alfred von Scholtz, is ongeveer 6,8 meter breed: in de volksmond ‘Brug der verliefden’ genoemd. Net als ik met de fiets passeer, betrap ik er een koppel iets te laat: hun hangslot is al toe, en de sleutel in het water. Deze 10 ton wegende eilandbrug met zijn honderden diverse sloten doet je glimlachen: tellen en lezen is onbegonnen werk. Maar de liefde hangt op en hangt, letterlijk en figuurlijk, in de lucht.

Amour toujours

Niet enkel in Wroclaw maar ook aan de Pont des Arts in Parijs hangen slotjes, aan de passerelle Léopold-Sédar-Senghor bij de Tuileries ook. De roman ’Ho voglia di te’, uit 2006 en verfilmd in 2007, van Federico Moccia zou aan de basis liggen van deze internationale hangslotenbrughype. Ja, een rage is het, want wie zelf aan een of andere brug voor, op of na Valentijn, kan naar Wroclaw, Parijs, Ljubljana, Pécs, Vilnius, Moskou, Keulen, Kraku, Rotterdam, Kiev, Sevilla, en in Italië zelfs naar Rome, Verona, Firenze, Venetië en Ventimiglia. Bepaalde bruggen gaan letterlijk gebukt onder de sloten zodat de sloten worden verwijderd (net als nu in Parijs) of een slot hangen een boete kan opleveren. 

Dus eeuwige liefde ja, hangsloten neen.

P.S. De ‘Brug der liefde’ is de bijnaam voor de brug in de Aalstersteenweg in Sint-Truiden, onder de N3. Het is de plek waar koppeltjes afspreken. Daarom versierden graffitikunstenaars de muren met liefdestekeningen... naar het schijnt, want ik heb ze nog niet gezien. ‘Liefdesbrug’ is ook de  bijnaam van de Bonifaciusbrug in Brugge, een heel romantisch bruggetje maar dan wel zonder hangsloten. Het stenen bruggetje ligt achter het Groeningemuseum, Dijver 12. Het is één van de mooiste fotoplekjes van Brugge.