Ik heb sprinkhaantjes,
meelwormpjes en andere insecten gegeten, met cake en fruitsla, maar ook puur en
op een toastje. Hmmmm. Of dat smaakt? Soms weinig (op een toastje gemengd met een groentenpaté), soms krokant (droog of geroosterd), soms pikant (gekruid met peter, zout en paprika) vind ik. 'Zoals nootjes, maar dan met pootjes' beweert verkoper Rob.
Of dat lekker is? Beginnen te snoepen, lijkt het moeilijkste: dat zie ik aan de gezichten en aarzelingen van
de insectenproevers rondom me. Voor mij niet. Ik at er al in
Thailand. Na de eerste hap binnen, volgt de rest vanzelf en zonder probleem,
als ze maar niet bewegen! En ik hoef ook geen bakje: een hapje of koffielepel is voorlopig
genoeg. 
Of dat wel gezond is? 'Ja', beweert Rob,' en voedzaam' ook. Zijderupsen, krekels,
sprinkhanen e.a. klein gewriemel zitten vol eiwitten, vetten en mineralen. Al is de portie calcium en ijzer met een hap insecten mini-minimaal vrees ik. Eet ze dus, maar ‘Niet
uit uwen hof’ is de raad van Rob. Ook niet uit bos, zandbak of groencontainer
in handbereik. Grabbel hier NIET
naar mieren, wormen of sprinkhanen. Er zijn wel 1400 eetbare soorten maar hier
te velde en in eigen tuin is slechts
2% van deze fruits de terre eetbaar. Weet
wat je slikt: het is zo belangrijk. Dus laat het. Voor verse en gevriesdroogde insectenvoeding moet je bij kwekers zijn in Nederland, in Mexico, Vietnam en Thailand
of bij Rob in de Burgstraat in Gent. Of dat the food of the future is? Wait and see. Het kweken is goedkoop, minder milieubelastend en gaat snel, dat wel. Maar dat klein grut is peperduur, tussen 130 en 450 euro per kg. Ik zie ze dus nog niet vlug krioelen met miljoenen... ook niet in een bloempot op mijn vensterbank.
Ps. Bedankt
W’Eten van UGent.
