Nootjes maar dan met pootjes

Ik heb sprinkhaantjes, meelwormpjes en andere insecten gegeten, met cake en fruitsla, maar ook puur en op een toastje. Hmmmm.
Of dat smaakt? Soms weinig (op een toastje gemengd met een groentenpaté), soms krokant (droog of geroosterd), soms pikant (gekruid met peter, zout en paprika) vind ik. 'Zoals nootjes, maar dan met pootjes' beweert verkoper Rob.

Of dat lekker is? Beginnen te snoepen, lijkt het moeilijkste: dat zie ik aan de gezichten en aarzelingen van de insectenproevers rondom me. Voor mij niet. Ik at er al in Thailand. Na de eerste hap binnen, volgt de rest vanzelf en zonder probleem, als ze maar niet bewegen! En ik hoef ook geen bakje: een hapje of koffielepel is voorlopig genoeg.

Zijn ze een ware delicatesse, efficiënt braakmiddel, exclusieve specialiteit of zoveelste hype? Wie zal het zeggen. De meningen zijn verdeeld, maar niemand die zo’n beestje in zijn mond durft steken, is negatief. Iedereen knikt knabbelend goedkeurend.

Of dat wel gezond is? 'Ja', beweert Rob,' en voedzaam' ook. Zijderupsen, krekels, sprinkhanen e.a. klein gewriemel zitten vol eiwitten, vetten en mineralen. Al is de portie calcium en ijzer met een hap insecten mini-minimaal vrees ik. Eet ze dus, maar ‘Niet uit uwen hof’ is de raad van Rob. Ook niet uit bos, zandbak of groencontainer in handbereik. Grabbel hier NIET naar mieren, wormen of sprinkhanen. Er zijn wel 1400 eetbare soorten maar hier te velde en in eigen tuin is slechts 2% van deze fruits de terre eetbaar. Weet wat je slikt: het is zo belangrijk. Dus laat het. Voor verse en gevriesdroogde insectenvoeding moet je bij kwekers zijn in Nederland, in Mexico, Vietnam en Thailand of bij Rob in de Burgstraat in Gent.

Of dat the food of the future is? Wait and see. Het kweken is goedkoop, minder milieubelastend en gaat snel, dat wel. Maar dat klein grut is peperduur, tussen 130 en 450 euro per kg. Ik zie ze dus nog niet vlug krioelen met miljoenen... ook niet in een bloempot op mijn vensterbank.

Ps. Bedankt W’Eten van UGent.

Beestjes

Vandaag las ik in Het Nieuwsblad een kort verslag van Yves Maccho over Gentse studenten die gisteren insecten aten. Twee derde van onze wereldbevolking eet insecten en ze vonden het nuttig dat ook eens te proberen. Ik deed dat ook in Thailand (2005) en knabbelde op een gefrituurde sprinkhaan en dito worm. Echt veel smaak hadden die beestjes niet. Krokant waren ze wel. Het bewijs van het toenmalige aanbod aan die Thaise eetkraam voeg ik erbij. Ik had wel genoeg met twee stuks (on)gedierte... slik.
Dat doet me denken aan de beestjes op mijn huwelijksreis in India. Maar dat verhaal vertel ik later wel eens.