NO YOGHURT FOR THE DEAD

No Yogurt for the Dead, in NTG gezien... De naderende dood van die journalist blijft in mijn gedachten spelen. Moest ik daar nu naar gaan kijken? Of was het eigenlijk de geknipte toneelvoorstelling voor mij?

Plaats van het gebeuren: een ziekenhuiskamer. Twee ziekenbedden, eentje op het podium, beneden, en eentje boven, op een soort wolk-rotspartij. In het ene bed een stervende man, in het andere zijn zwijgende buur die gitaar speelt. Naast of achter of rond het eerste bed een (geweldige) verpleegster… die gaat roken telkens er iemand sterft. Nog 2 andere vrouwen die mannenrollen spelen (de stervende en de bezoeker).

ZWARTE PEN

Af en toe moet ik slikken: hij - de journalist in het bed - schrijft al 40 jaar… en ik ook. Hij gaat dood, dat staat vast. Hij stelt treffende vragen over zijn leven: zijn verleden, zijn heden en zijn toekomst. Hij krijgt enkel bezoek van zijn zoon. Die bezorgt hem een schriftje en een blauwe pen. Maar hij wil een zwarte pen. Hij noteert en noteert elke dag, als een echte journalist en maakt zo van zijn ziekenhuisverblijf een reportage… al worden zijn woorden en zinnen onduidelijk of onleesbaar.

Ik ga zeker niet meteen dood, stel ook veel vragen, heb twee dochters, maar ook een lade vol papier en notitieboekjes. Op elke uitstap (weekend, voorstelling, lezing, tentoonstelling) moet er eentje mee. En ik schrijf ook graag met een zwarte pen… al gebruik ik meestal een blauwe omdat die meer verkocht, geschonken en uitgedeeld worden…

FADO

Hij ziet mensen met zijn ogen toe… en met zijn ogen open. Of ze spoken, schimmen of echt zijn, is niet altijd duidelijk. Zoals de fadozangeres waarover hij spreekt en die hem komt bezoeken ja of neen, en van wie hij zich liedjes herinnert en ze hoort… en ik dus ook, al houd ik helemaal niet van fado en ook niet van de broodnodige bovenschriften: ik wil zien en horen, niet kijken en lezen, maar Portugees spreek ik niet.

DOOD

Wat is echt en wat niet? Wat heeft die man, de vader van een theatermaker-regisseur-auteur Rodrigues nu echt gezegd en gedaan toen zijn laatste dagen of uren geslagen hadden? Toen zijn afscheid naderde? Hoe dikwijls is hij gestorven? Een beetje iets meer en helemaal? De zoon-scenarioschrijver weet het niet, dus laat vertellen wat hij denkt te weten.

En dat is wat ik ook deed (als journalist) en nog altijd doe (als auteur): ik schrijf wat ik weet, wat ik wil, wat ik zie en wat ik hoor… en denk of hoop of te zien, te weten en te voelen. Hoe dan ook, ik schrijf. En hoe dan ook: hij gaat dood… en ik op een bepaald moment ook. Nadat ik veel heb geschreven… net als hij. En veel yoghurt heb gegeten - net als hij - vooral die Griekse van AH. Want daar ben ik ook dol op...

Wat en waar gezien? 'No Yogurt for the Dead' in het NTG, nu o.m. in Lissabon en Wenen te zien.

Wie gezien? Lisah Adeaga, Manuela Azevedo, Beatriz Brás, Hélder Gonçalves

Wie schreef en regisseerde? Tiago Rodrigues

 

#ntg #theater #portugees #dood #youghurt #actrices 

Ik sta PERPLEX

Ja, ik sta perplex... door PERPLEX. Dat klein, fijn, jong Antwerps amateurtheatergezelschap zal 'Gevangen geboren' vanaf 15 november in het Antwerps Fakkeltheater brengen. Renée en ik zijn daar, als auteurs, superblij mee. Want dat is dapper, dat is moeilijk, dat is gewaagd. Maar de kaarten vliegen de deur uit...

WAT WIL PERPLEX?
Theater Perplex wil producties brengen waar andere gezelschappen zich niet aan wagen. Producties die maatschappelijke problemen aansnijden die niet gemakkelijk op de scène te brengen zijn. De thema's in ons boek - mishandelingen, psychische problemen, agressief gedrag, ontoerekeningsvatbaarheid, internering en gevangenis - zijn echt niet van de 'leukste' of 'aangenaamste' of 'gemakkelijke' onderwerpen. Maar Perplex wil producties brengen die de toeschouwers aangrijpen, die dingen durven tonen, die geen gène hebben. Het hele team hoopt hopen dat  door deze voorstelling geïnterneerden en andere psychiatrische patiënten en gedetineerden, meer aandacht krijgen in deze toch wel verhardende samenleving.

HOE?

Hoe Perplex die bespeelbaar zal maken in zijn toneelversie? Daar ben ik heel benieuwd naar. Maar ik heb het volste vertrouwen in de kwaliteiten en keuzes van regisseur Marc van hoof en actrice Lynn Suy. Ze hebben hun sporen allebei al verdiend door ettelijke toneelstukken te schrijven, te regisseren en te spelen. 

De voorbereidingen liepen gesmeerd ondanks hun persoonlijke tegenslagen. We hadden aangename gesprekken, we wisselden veel informatie uit, we overlegden regelmatig, maar Renée en ik gaven Marc en Lynn totale vrijheid om 'Gevangen geboren.Het waargebeurde verhaal van een geïnterneerde' op de planken te brengen 

De band met ons boek blijft, maar om theatertechnische redenen, maken zij keuzes. 'Ons' boek zal na de voorstelling ook te koop zijn voor wie het hele levensverhaal van Renée wil kennen.

BEN JE BENIEUWD? IK OOK!

Bedankt regisseur Marc van Hoof, actrice Lynn Suy (Renée) en de hele cast, o.m. Denise Hoogstoel, Bart Patoor, Luc Siereveld, Alexandra Banica, Tom Haezendonck, Ingrid Baute, Frieda Sijsmans, Mai Valenberghs, Alexandra Banica,  Tom De Nys, Youry De Bruyn, Nikki Vermandel, Milou Verstappen, Laura Pilawa, Eddy Cools, Joëlle Braet, Ingrid De Batist, Walter Yperman, Xavier Mortiers, Zoey Bogemans e.a. vrijwilligers.

WAAR EN WANNEER?
Op 15, 16 en 17 november en op 7, 8, 13, 14 en 15 december. 

Kaarten bestellen? Klik op FAKKELTHEATER

Waarover gaat het boek en de voorstelling? Klik op GEVANGEN GEBOREN

De promofilm voor het toneelstuk? Klik op 'GEVANGEN GEBOREN'

Opgelet: Geschikt vanaf 16 jaar.

Het is een hard, realistisch stuk, waarin geweld, seks, grof taalgebruik, alcohol- en druggebruik worden getoond of gesuggereerd. 

AMNES(T)IE VERGEET JE NIET

Het doet je nadenken

… over vertrekken en niet meer kunnen of mogen terugkeren

… over idealen, hun voor- en nadelen

… over opvoeden en hoe moeilijk dat is

… over schaamte, spijt, verdriet, liefde en haat

… over solidariteit, medeleven, steun en het gebrek eraan

… over wegwijzers die de weg niet wijzen, integendeel

… over hoe nep, slecht voorbereid of geforceerd een tv interview kan zijn

… over gevoelens en hoe wij en anderen daarmee omgaan

… over belachelijke talkshows en de heilige koe die kijkcijfers heet

… over gebruik en misbruik van mensenverdriet

… over verleden en heden en hoe moeilijk alles te begrijpen en te verklaren is

… over vergeten, aanvaarden en vergeven of niet

… over begrip en onbegrip voor wie anders is of doet

… over kansen krijgen of niet

... over oordelen en veroordelen

... en over samen door één deur kunnen, willen en blijven gaan.

Dus over heel veel.

Bedankt Action Zoo Humain, met name Chokri Ben Chikha, Bert Gabriëls, Dahlia Benamar en Marijke Pinoy en teksten van Erik Geerlings en Erwin Jans.