Ik had zoveel willen schrijven…
- over de World Soundtrack Awards, zaterdagavond in Gent waarvan ik vooral de muzikale-filmische ode aan Ronni Sue Chasen (1946-2010) onthoud. Chasen was een grote dame met een hart voor het Gentse filmfestival en vooral filmmuziekcomponisten. Ze was, tot ze vermoord werd, de belangrijkste vertegenwoordigster van de Amerikaanse filmsector en tevens persagente van bekende regisseurs en filmcomponisten. Op 16 november 2010 werd ze, onderweg naar huis, na de première van de film Burleske, overvallen en met vijf schoten afgemaakt. De zoektocht naar de moordenaar en zijn motieven deed zoveel stof opwaaien dat haar leven nu zelf een scenario waard is. Hans Zimmer, uit haar stal, maakte een geweldige indruk met zijn band. Muziek is een essentieel bestanddeel van een goede film. Je beseft het niet als je kijkt, maar je hoort en voelt het meteen als het niet klopt.
- over Spielberg en Kuifje oftewel Tintin. Al is dat manneke journalist: ik ben nooit echt dol geweest op hem of zijn hondje. En ook niet op ‘duizend bommen en granaten’;
- over Museum M in Leuven waar ik werd ontroerd door de prachtige teksten van Nederlander en jeugdschrijver Toon Tellegen. ‘Ik wou… dat geluk een ding was en dat ik het ergens vond en mee naar huis nam.’ Een zin uit één van zijn vele pareltjes. Ook de kindertekeningen van Ingrid Godon spreken boekdelen.
… maar de tijd ontbrak.
