Agatha Christie: op 15 september is het 125 jaar geleden dat ze werd
geboren. Op een zonnige zondag in Gent kocht ik op de tweedehandsboekenmarkt ‘Miss
Marple en haar 13 problemen’. Misschien moet ik haar ‘Moord
op de Nijl’, ‘De Muizenval’ of ‘Moord
op de Orient Express’ opnieuw lezen, want ik ben een echte fan,
al is onze relatie nu eerder beperkt tot de ietwat seutige, maar slimme Angela
Lansbury Miss Marple en de onnavolgbare maar verwaande David Suchet Poirot op
tv.
Ooit was het anders. Op internaat zat ik elke
dag in een hoekje, met een boekje - dikwijls met haar - om de tijd te doden, de
plaats te vergeten, de spanning te voelen en, natuurlijk, om de moordenaar mee
te helpen zoeken. Sport en spel was niet aan mij besteed, lezen wel. Zeker een
Agatha Christie. De Queen of the Crime.
Misschien lagen haar detectiveverhalen, aan de basis van mijn loopbaan als
rechtbankjournalist? Misdaad loont niet - als je freelancer bent - maar boeit wel. De mens erachter nog veel
meer.
Ook in het weekend maakten we, de vier meisjes, een spelletje van om te raden wie de moord pleegde in een of andere crime-serie of film. Nog altijd trouwens probeer ik voor het einde van een detective te achterhalen wie wat deed...
Ook in het weekend maakten we, de vier meisjes, een spelletje van om te raden wie de moord pleegde in een of andere crime-serie of film. Nog altijd trouwens probeer ik voor het einde van een detective te achterhalen wie wat deed...
London
Agatha Miller, want zo heette ze echt, maakte zoveel indruk op me dat
ik verschillende keren op zoek ging naar iets uit haar leven. In
de jaren 80, zocht ik haar in Madam Tussaud’s in London, waar ze sinds 1972 immortal leek. Ik poseerde zo fier als
een gieter naast mijn idool. Waarom en wanneer ze daar is verdwenen, is me een raadsel. In
2013 werd ze door ruim 600 thrillerschrijvers van de Crime Writers Association verkozen tot de beste misdaadauteur aller tijden! Ik mag er niet aan denken dat mijn idool ergens op een vuilnisbelt is
gedumpt, in stukken en brokken… De dader moet gezocht... en aan de schandpaal! Gelukkig staat er in
Torquay een bronzen buste van haar en herbergt het museum haar schrijfmachine, manuscripten,
notities, kledij, eerste editie, enz.
Agatha
Agatha
Mary Clarissa Miller werd geboren op 15 september 1890 in Torquay (Devon) en stierf
op 12 januari 1976 in Wallingford (Oxfordshire). Ze schreef 66 detectiveromans, 20 toneelstukken en dan nog non-fictiewerken, romans, 150 korte verhalen
en brieven. Er zijn bijna 200 verfilmingen van en over Christies werk en leven. Van ‘En toen waren er negen’
werden 100 miljoen exemplaren verkocht. In totaal werden 4 miljard boeken van
haar verkocht! Mijn Britse
schrijfster werd in 108 talen vertaald (zie Wikipedia voor meer). Als dat geen wassenbeeld in
Madame Tussaud’s meer waard is, weet ik het ook niet.
Theems
Een decennium na Tussauds, tijdens een boottocht op de Theems, zocht ik
haar graf. Het lag verder van onze aanlegplaats dan ik dacht, maar ik vond het -
na een fietstocht - op het kerkhof van de ‘Parish church of St. Mary’s’ in
Cholsey, ergens tussen Oxford en Windsor. Ik vond niets groots of opvallend,
maar wel een verwaarloosde grafsteen. Geen bloemen van fans, niets. Hopelijk is
dat ondertussen anders?
Wie was die Britse
superschrijfster?
Haar man heette Archie Christie, haar dochter Rosalind en haar
kleinzoon-oogappel Mathew. Agatha was a teetotaler (geheelonthouder) en rookte
niet. Een roos kreeg haar naam, al was haar lievelingsbloem de Lily of the valley (meiklokje) en haar lievelingskleur groen. Ze haatte kakkerlakken
en hield van honden (de hare haar heette Peter). Ze maakte foto’s op
archeologische sites, maar zei nooit - al wordt dat beweerd - dat ‘een
archeoloog de beste man is die een vrouw zich kan wensen omdat hoe ouder is
wordt, hoe interessanter hij haar vindt'. In 1922 maakte ze een
wereldreis. Ze was een fan van Elizabeth Bowen en Graham Greene, hield van
Elgar, Sibelius and Wagner. In haar detectiveromans had ze een voorliefde voor vergif. De helft van haar slachtoffers werd vergiftigd. En dat weet ik
allemaal dankzij John Curran.
Agatha, Agatha. Lichtend voorbeeld, wegwijzer,
leermeesteres, idool. Het was geen puberadoratie, maar is pure bewondering. Ik
ben en blijf haar fan.
Van 11 september tot 20
september is het feest in Torquay (Devon, Engeland) waar Agatha Christie 125
jaar geleden geboren werd op 15 september. Daar moet ik ook eens heen.
En voor de andere fans: www.agathachristiefestival.com en www.agathachristie.com/about-christie/expert-fans-on-christie/75-facts-about-christie/.