SCHRIJF, SCHRIJF, SCHRIJF... OP PAPIER!

Schrijf jij nog met pen of potlood? Krabbel jij papiertjes of bladzijden of zelfs dagboeken vol? Of een postkaart of brief? Een boodschappenlijstje? Of een samenvatting van een les, lezing of boek? Neen? Dan doe dat toch maar want schrijven met de hand blijkt o zo belangrijk. Al zijn handgeschreven teksten niet altijd gemakkelijk te lezen... ook de mijne niet!

Ik schrijf nog heel veel, met zwart of blauwe balpen (soms potlood): thuis, op de trein en in de auto, op vakantieplekken. Ook toen ik niet wist dat schrijven belangrijk is. En voor ik de oproep las van meer dan 20 welzijnsorganisaties, opiniemakers, auteurs, academici en ondernemers: ‘Durf opnieuw te kiezen voor pen en papier'. In hun open brief houden ze een pleidooi om kinderen en jongeren meer pen en papier te laten gebruiken op school. Ze willen de laptop niet weg, maar wel een her- en opwaardering van het schrijven met de hand, een basisvaardigheid die het concentratie-, redeneer- en kritisch denkvermogen versterkt.

ONDERZOEK

Noors onderzoek bewijst dat schrijven met de hand niet enkel het leerproces versterkt, maar ook mentaal welzijn bevordert en creativiteit stimuleert. Traditioneel schrijven vereist complexere bewegingen dan typen, waardoor je hersenen intensiever werken en informatie effectiever verwerken. Wie met pen en papier schrijft, moet keuzes maken, samenvatten, herformuleren en verbanden leggen.

Dus, neem pen en papier en schrijf. Schrijf naar je ouders, je kinderen, je vriendin, naar je collega, of zelfs naar een onbekende. Noteer wat je ziet of hoort, wat je denkt, wat je gelooft en hoopt. Schrijf een betoog, een gedicht, een verhaal. Of een oefening, een berekening, een recept, een handleiding.

Fragment uit het dagboek van Karel Balduck

BLIJVEN SCHRIJVEN

Ik zal blijven noteren met pen en papier. Mijn inspiratie voor boeken, blogs of sociale berichten komt niet altijd als ik aan mijn laptop zit, maar op alle mogelijke en onmogelijke momenten en tijdstippen. Dan ben ik blij dat ik ergens - op een kast, in mijn handtas, in mijn nachtkastje - pen en papier heb: enkele bladzijden, een notitieboekje, een oud schriftje, zelfs de achterkant van een formulier of toneelticket. Al moet ik bekennen: als ik mijn ‘wapens’ vergeet (papier!), schrijf ik snel een mail naar mezelf. Als mijn pen me in de steek laat, ook.

Agenda's vol notities over rechtszaken op het hof van beroep

En gelukkig kan en kon ik, als freelancer, voor mijn kranten, en als auteur, voor mijn boeken, met de hand geschreven volle agenda’s notities, oude brieven, administratieve documenten, zelfs dagboeken lezen, raadplegen, gebruiken. Dat leverde me - al bleken sommige passages heel moeilijk te lezen - waardevolle informatie op voor mijn boeken o.m. ‘Het moest maar eens waar zijn’, ‘De schat van Merkem’ en ‘De Groote Oorlog van René’, maar ook voor ‘Oorlog in mijn hoofd’ en ‘Gevangen geboren’ en zelfs voor ‘Mijn Algerije’. Zonder die met de hand geschreven bronnen - van mijn hoofdpersonages - waren mijn boeken echt nooit zo goed, nooit zo echt geweest.

Ps. De basis van deze blog schreef ik met de hand, in de keuken, net voor mijn ontbijt, rond 7u50, op gratis papier van 123inkt.be…