HARPA. Een juweeltje in de haven van Reykjavik. Het is echt IJsland in een notendop: zijn ijs, zijn zee, zijn rotsen. Als de zon schijnt, blinkt en schittert het immense gebouw. De hoge muren van de baksteenachtige glazen panelen weerkaatsen het licht veelkleurig op de vloer. Jammer voor de Gentse Schaapsstal, maar dit doorkijkhuis is inderdaad een prijs waard: de Mies van der Rohe prijs, de Europese Prijs voor Hedendaagse Architectuur, een week geleden uitgereikt.
Zelfs leken als ik - niet helemaal want mijn pa was architect - begrijpen dat. In dat reusachtige glazen blokhuis van 28.000 m2 rondwandelen, de roltrappen nemen naar boven en naar beneden, in een zithoek naar buiten staren met een drankje in de hand, naar zee en bergen: het doet wat met je. Wie daar binnen gaat, komt anders naar buiten. Namelijk met veel ruimtegevoel, veel lucht en veel licht, in hart en ziel.
HARPA is ontworpen door het Deense architectenbureau Henning
Larsen Architects in samenwerking met Deens-IJslandse kunstenaar Olafur
Eliasson. De deuren van HARPA staan open van 10
tot 24 uur. Het fonkelnieuwe futuristische concert- en congrescentrum is te groot voor stad en land, maar who cares... behalve de IJslandse belastingbetaler.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten