KETTINGBRIEVEN EN KETTINGMAILS: niet vergeten en niet uitgeroeid!

Kettingmails blijven circuleren én kettingbrieven blijven interesseren: dat leid ik af uit twee zaken van de laatste week: een website en een mail. De website is van Factcheck die weer zo’n hatelijke kettingmail, gelukkig, de grond kon inboren. De mail kwam van een Amsterdamse studente Nina die mijn boek bestelde omdat ze aan een creatief project werkt waarin… kettingbrieven een rol spelen!

‘Het moest maar eens waar zijn. Over kettingbrieven, kettingmails en kettingberichten’ is al acht jaar uit. Het was en is geen bestseller - al gaven kenners me er complimenten voor - maar om de haverklap komt het thema opnieuw in de actualiteit, of door een nieuwsbericht, of door een Facebookbericht, een mail, een vraag…

FACTCHECK

Trump, Musk en co willen geen feiten te checken, enkel onzin verspreiden. Gelukkig doen onze journalisten van Factcheck Vlaanderen daar niet aan mee en checken ze, al dan na een vraag, of een bepaald feit of stelling waar of onwaar is. Onlangs kregen de checkers de vraag van een lezer of de kettingmail waarin staat dat ‘Marokkanen veel gemakkelijker een huis kunnen kopen dan de Belgische werkende mens’, of dat klopt. Neen dus, bleek uit hun onderzoek.

Een gelijkaardige kettingmail duikt al jaren sociale media zoals Facebook en X. De auteur stelt dat Marokkanen die een woning kopen in België extra financiële voordelen genieten door hun dubbele nationaliteit, via de ‘Bank van Marokko’, en dat ze een extreem laag maandtarief afbetalen, enz. Gelukkig onderzochten Factcheckjournalisten de inhoud grondig. Ze kwamen tot het besluit dat die mail onzin is, op basis van wat experten, o.m. professor David Bassens (VUB), makelaar Lien De Wilde en professor Abied Alsulaiman hen vertelden. Unia, het gelijke kansencentrum schreef eerder over deze kettingmail dat het voorstellen van Marokkanen en moslims als profiteurs die uitsluitend belust zijn op de vrijgevigheid van ons sociaal stelsel en hen als zondenbokken gebruiken, aanzetten is tot haat, discriminatie of geweld.

Dus als je nog eens een kettingmail of kettingbericht krijgt met een ‘bedenkelijke’ inhoud, vraag aan experten of de inhoud klopt, voor je die verstuurt… en dus meewerkt aan het verspreiden van haat. Of stuur die naar mij: boekenvanann@gmail.com!

MAIL

Na het hogere slechte nieuws, ook goed nieuws: kettingbrieven blijven ook positief inspireren. Ik was aangenaam verrast door de vraag voor een boek van een Amsterdamse studente Nina. Zij werkt aan een project rond ‘Een Slimme meid is op haar Toekomst Voorbereid’. Zij wil de kettingbrief - dus een oud medium - gebruiken als start voor een Alternate Reality Game (ARG). Het uitgangspunt daarvan is vrouwen van deze generatie met elkaar in contact brengen en uiteindelijk ook contact zoeken met jongere generaties, middels media van verschillende tijden (dus ook kettingbrieven). Het doel is bewustwording te vergroten voor de zogezegde ‘slimme meid’, een stereotypering die nog altijd wordt gebruikt voor werkende vrouwen en hun arbeidsproductiviteit. 

Hopelijk slaagt ze in haar opzet, zodat ze een master behaalt in Comparative Arts and Media Studies aan de VU in Amsterdam. Mijn boek is onderweg naar haar - daarin staan alle soorten, een analyse en waarschuwingen - én ze weet waar ze de 2000 kettingbrieven, die aan de basis lagen, kan bestuderen: in mijn boek én in Kadoc, het Documentatie- en onderzoekscentrum voor Cultuur, Religie en Samenleving, aan wie ik de hele collectie heb geschonken. Veel succes Nina!

Bronnen:

- Factcheck Vlaanderen
- KADOC Leuven
- Het moest maar eens waar zijn

- Unia

#kettingmails #kettingbrieven #hetmoestmaareenswaarzijn #boekenvananndriessen #onzinlectuur #nepnieuws #haat #racisme #factcheckvlaanderen 

HOE WIL IK 2025 BEGINNEN?

Met wensen natuurlijk. Minstens vijf.

Vrede, op nummer 1. 🙏

Gezondheid en gezelligheid voor iedereen die ik ken op nummer 2. 👍

Meer en betere zorg voor zieken, daklozen, gedetineerden, geïnterneerden, voor oud en jong en alles tussenin, op nummer 3. 😥

Meer bomen, planten en bloemen, op nummer 4.🌳

Op nummer 5? Rust, beweging, concentratie, inspiratie en creativiteit voor iedereen die daar nood aan heeft. ✍

Ik sluit af met enkele foto’s uit mijn Zwitserse rondreis. Ze herinneren me eraan hoe mooi de wereld is, kan zijn en zou moeten blijven…

Matterhorn: het zicht was, net als dat op mijn 4 kleinkinderen, adembenemend!

Parc Elia:  weidse stilte kan helend zijn.

Fluelenpas: lichtpuntjes zijn er overal, als je wandelt.

Gotthardpas: de weg was mistig en kronkelig, zoals het leven is

Bellinzona: natuur en cultuur blijven opkikkers.

Tot volgend jaar!

HET LEVEN ZIT VOL VERRASSINGEN...

Vind je ook dat het leven vol verrassingen zit? Ze zijn wat ze zeggen: onaangekondigde, onverwachte, plotse aangename gebeurtenissen. Voor mij zijn dat de laatste maanden - toevallig of ook weer niet - verrassingen op ‘literair’ gebied, t.t.z. die te maken hebben met mijn boeken. Al zal 2024 toch vooral ‘onvergetelijk’ worden door andere verrassingen... 

Je weet het of ook niet, maar ondanks de kleine kans om een uitgever te vinden - 3% van de manuscripten - blijf ik schrijven en boeken uitgeven, al moet dat in eigen beheer. Schrijven is mijn dagelijks brood, mijn levenselixir, mijn onweerstaanbare actie. Als het dagelijkse leven te woelig is, komen de woorden en zinnen te onregelmatig en te moeilijk uit mijn toetsenbord. Dat ik me dor 1001 mensen, gesprekken, bomen, tentoonstellingen en ontdekkingen gemakkelijk (soms met veel plezier) laat af- of omleiden, maakt dat het voltooien van een boek voor mij als een slepende onziekte is. Door een ongecontroleerde en zelfgezochte samenloop van omstandigheden zit ik dus in mijn hoofd en op mijn laptop in verschillende boeken, o.m. die van mijn oma, die van de opa van mijn man, die van een vriend van mijn ouders en die van mijn rechtszaken. Ja, opnieuw waargebeurde verhalen. Prioriteiten stellen - welk boek nu eerst afwerken? - is moeilijk. Voor ik een beslissing kon nemen, volgden enkele verrassingen voor enkele lopende en een afgewerkt boekproject.

BOEK 1

Begin november hakte ik de knoop door. Boek nummer 1 dat af te werken is, wordt ‘De kleine oorlog van René’, vooral op aandringen van diens zoon Godfried. Als je 93 bent, weet je echt niet wat het volgend jaar brengt. Lang moeten wachten op iets dat je echt wenst, is dan geen optie. Maar, maar. Bij het schrijven van ‘De schat van Merkem’ had ik als basis het handgeschreven dagboek van Karel. Dat was een ‘gemakkelijk’ uitgangspunt: met bijkomende gesprekken met familieleden, opzoekingen in bibliotheek en op internet, en met redactiewerk kon ik dat boek voltooien. 

Voor het boek over Réne, de opa van mijn man, ligt dat totaal anders. Ik heb een basistekst en (vroegere) notities van gesprekken met zoon Godfried en dochter Lieve, alsook enkele foto’s, enz. maar ik ben niet 'ver van honk' wel nog 'ver van huis'. Net als mijn hoofdpersonage trouwens, al was hij dat letterlijk, tijdens én na WOI: hij zat in Duitsland, Denemarken, Canada en de VS om tenslotte in Reningelst te aarden. Maar het geluk staat aan mijn kant. De kleinkinderen van René zoeken mee naar documenten of voorwerpen uit zijn leven, dat helpt. 

Toch zijn het drie opmerkelijke verrassingen die me echt vooruit helpen: mijn opzoekingen, een gesprek met familie in Canada én een mail uit Denemarken! De eerste leverde me o.m. interessante informatie over zijn dagelijks leven in een Duits krijgsgevangenenkamp. De tweede, een gesprek met een Canadese, was naast prettig ook leerzaam. René had familie in Canada, maar de contacten België-Canada verwaterden, waren eigenlijk zo goed als verdwenen. Facebook was mijn redding. Door het ene (herontdekte) familielid, Ellen, kwam ik terecht in Toronto bij haar zus, naamgenoot Ann. Na een aangenaam gesprek - videobellen is altijd een zalige oplossing als dochters en vriendinnen ver wonen - weet ik weer meer omdat haar grootvader de schoonbroer was van ‘mijne’ René. Binnenkort mag ik foto’s van nuttige documenten en foto’s verwachten. Die helpen een stuk van zijn levenspuzzel vervolledigen. 

En stap nummer drie bezorgde me een nooit gedacht-gehoopt-verwacht maar onontbeerlijk stuk! Door de inzet van mijn lieve Deens-Belgische paradontoloog-buurvrouw Trine - die mijn vraag voor informatie met enkele basisgegevens vertaalde én verstuurde - heb ik, via haar, van het stadsarchief van Lolland ongeweten en ongeziene informatie over René! Hoera! Het maakt me zo blij! Eind december moet mijn René-zoektocht en onderzoek afgerond zijn en begin ik te schrijven…

MICHELA

Ook voor mijn boek over mijn grootmoeder-Michela-boek ben ik al verder in mijn onderzoek. Dat komt o.m. door mijn septemberreis in Zwitserland met eindhalte de regio Montreux. Mijn nonna woonde in het stadje Villeneuve aan het meer, na haar verhuis uit Sicilië en voor haar verhuis naar België. Al had ik mijn komst niet aangekondigd, de dame van de toeristische dienst deed al het mogelijke om me te helpen. Ik mocht vragen stellen, boeken en tijdschriften inkijken, fragmenten fotograferen, kreeg aanwijzingen. Info bv. over een plaatselijke steengroeve - mijn overgrootvader was steenkapper - het leven begin 20^ste én de opvang van oorlogsslachtoffers gaven me een beter beeld van hoe het toen was. Daarna ontdekte ik in een hoofdstraat haar huis, na een kort gesprek met een kapster met cliënte aan de overkant. Dat huis zien deed mijn hart bonzen. Mijn oma was jaren mijn alles. Tenslotte wandelde ik waar zij, meer dan een eeuw geleden wandelde, langs het Meer van Genève, én ging zitten op een bank bij chateau Chillon, waar zij ook met mijn verliefde grootvader zat. Ook die belevenis bezorgde me bijkomende inspiratie en vreugde. Ik weet nog niet of ik van haar boek een literair non-fictie verhaal maak of mijn eerste roman op basis van waargebeurde feiten.

MIJN ALGERIJE

En de laatste, maar ook bijzondere gebeurtenis was mijn kennismaking en ontmoeting - eerst per mail, dan in persoon - met Chantal uit Eeklo. Ze las mijn boek ‘Mijn Algerije’ en loofde het. Ze was en is enthousiast over Algerije en heeft er vrienden. Door haar aanstekelijk enthousiasme en aanmoedigingen én de inzet van haar dochter Melanie komt er wellicht een Franse vertaling. Het wordt een groot avontuur. 

Of het lukt, of ik met die vertaling een Waalse of Franse uitgever vindt, is geen zekerheid. Maar wij - mijn man, Melanie, Chantal en ik - doen ‘het’, proberen ‘het’. Wat komt, dat komt. 2025 wordt literair spannend!

2024 was dus uitzonderlijk verrassend in literair opzicht, dat wel. Maar wat het afgelopen jaar voor eeuwig en altijd een van de woeligste, ongelukkigste, drukste, moeilijkste, chaotische en gelukkigste maakte, is dat mijn man de ‘widowmaker’ gelukkig overleefde door een openhartoperatie én dat onze twee dochters elk een gezonde zoon kregen…

 

#verrassingen #waargebeurdeverhalen #boeken #schrijven #leven #helpen #nieuwboek #mijnboeken #boekenvananndriessen #plannen #projecten #research #literairavontuur

Ik ben lid van een speciaal genootschap!

Wist je dat ik al meer dan 2 maanden lid ben van de WCS, de Weather Complaints Society? Ik wist niet eens dat dit genootschap bestond, maar mijn jongste dochter ontdekte dat… en maakte me lid. Het certificaat geef ik als bewijs! Ik kreeg ook sokken met het logo. Ben ik een weerklager en dus terecht lid? Ik vrees van wel. Soms toch. Afgelopen zomer zeker.

Als de temperatuur boven 25 graden stijgt, begin ik al te morrelen. Boven 30 klaag ik steen en been. Als ik de kans heb sluit ik me af en op, zonder ik me af, verdwijn in stilte, leid en lijd een kluizenaarsbestaan… en ik beweeg minimaal. In geval van nood, en als laatste reddingsboei, dag of nacht, zet ik de airco aan om het leven aan te kunnen.

Dat onverdraagzame tegen (voor mij toch) die extreme hitte, zou dat misschien een erfenis zijn van mijn verblijf in Algerije? In Sedrata koelde het ’s nachts niet af onder 30 graden. En ’s morgens om 10 was alles al 'luikenpotdicht' en leefde ik in de hinderlijke duisternis, met de lamp aan. Ik weet het niet, maar ik zit ermee. Dus geen zomer of hitte voor mij, liefst lente of herfst.

Ik heb talent...

Wees gerust, na en voor hitte zal ik echt niet klagen, tenzij ik tot op mijn ondergoed doornat geregend ben of mijn paraplu door een chaotische oncontroleerbare windstoot binnenste buiten onbruikbaar keert. Het lidmaatschap bewijst dat ik 'talent' heb om te klagen over het weer, hoewel, echt niet over elk weertype. Er zijn zeker nog straffere leden die gewoon elk weertype fout vinden en geen enkel weer ideaal. Meestal neem ik matige zonneschijn, een zuchtwindje, een serie regendruppels, een sluier mist met dank aan. Ik vind een beetje koude of sneeuw best leefbaar. Maar storm, gebliksem en gedonder hoeft echt niet.

Ook lid worden?

Als je je geroepen voelt, ‘last’ hebt van weergerelateerde klachten, ben je welkom in WCS. Het lidmaatschap heet exclusief prestigieus te zijn omdat de meeste aangeslotenen ‘de fine art of grumbling about the weather’ cultiveren. Heerlijk toch, met die andere leden, één gemeenschappelijke vijand te hebben! En heerlijk dat dit gevoel gehoord, erkend, gerespecteerd en gewaardeerd wordt. 😊

Ik ben dus een weerklager en dus lid van WCS  en dat sinds begin augustus. Zou dat attest levenslang gelden of elk jaar te hernieuwen zijn…?

#weer #klachten #weather #complaints #wcs #hitte #storm #weerklachten

PRACHTIG=NEDERLANDS EN NEDERLANDS=PRACHTIG!

Hoeveel synoniemen kan een woord hebben? Op die vraag vind ik geen antwoord. Maar onze Nederlandse taal is rijk, dat weet ik zeker. Neem nu het woord ‘prachtig’: een mens kan voor mij prachtig zijn, een boek ook, een landschap zeker… een gebouw ook. En zoveel meer. Een bloem, een plant, een toneelstuk of dans, een expo, een lied, een jurk, een gerecht…

Ik zocht deze week hoe ik een Algerijns woestijnlandschap (foto van en met mijn dochter) en enkele Zwitserse schoonheden (mijn foto’s van o.m. bibliotheek, boom, Matterhorn, enz.) kon beschrijven, omschrijven, samenvatten.

Prachtig! Dat was mijn eerste gedacht en beschrijving. Maar die voldeed niet. Mijn aanvoelen was veel meer dan dat. Vandaar dat ik op zoek ging naar synoniemen. En ik vond er…bijna 150! 

Ik laat je graag meegenieten van wat ik vond… en wat ik zag… dat landschap, die bibliotheek, dat kasteel, die boom… en zoveel mensen!

Prachtig: schoon, fraai, eindeloos, mooi, fantastisch, kostelijk, oogverblindend, groots, geweldig, heerlijk, voortreffelijk, verrukkelijk, schitterend, subliem, magnifiek, moorddadig, luisterrijk, wondermooi, splendide, superbe, geschikt, uitmuntend, goed, prima, uitstekend, buitengewoon, voornaam, klasse, voorbeeldig, perfect, uitzonderlijk, superieur, volmaakt, super, opperbest, puik, eersteklas, excellent, illuster, eminent, uitnemend, puikbest, verdraaid, verschrikkelijk, reuze, machtig, reusachtig, gruwelijk, daverend, enorm, razend, sensationeel, formidabel, mieters, denderend, kolossaal, fameus, verduiveld, opvallend, merkwaardig, duidelijk, opzichtig, opmerkelijk, wonderbaarlijk, indrukwekkend, sprekend, treffend, kras, merkbaar, markant, frappant, flagrant, opzichtig, in het oog springend, 

in het oog lopend, voyant, uniek, ongekend, onvergelijkelijk, keurig, meesterlijk, uitgelezen, gaaf, koninklijk, best, fijn, te gek, patent, eersterangs, probaat, enig, charmant, zalig, overheerlijk, beeldig, allerliefst, hemels, betoverend, goddelijk, bekoorlijk, delicieus, genotvol, ravissant, elysisch, grandioos, fenomenaal, ontzagwekkend, knap, glansrijk, prestigieus, fabelachtig, briljant, ongelooflijk, vorstelijk, rijk, royaal, prinselijk, weelderig, prinsheerlijk, gelukzalig, verheven, verrukt, verheerlijkt, luxueus, kostbaar, luxe, overdadig, overvloedig, chic, residentieel, mondain, roemrijk, weergaloos, ongemeen, onovertroffen, ongeëvenaard, lichtend, lucide, esthetisch, bevallig, waardevol, precieus, majesteitelijk, ontzettend, ondraaglijk.

Dat laatste woord is misschien het best toepasselijk op wat ik zag-voelde: een haast ondragelijke schoonheid…

Heerlijk toch, onze Nederlandse taal. Toeval of niet: vandaag begint de Week van het Nederlands! Nederlands, geef het mij, elke dag, elke nacht… overal.

Ps. Met dank aan Synoniemennet

#zwitserland #synoniemen #nederlands #prachtig