Ik ben de herfst

Ik ben de herfst.
Ik ben de regen.
Ik ben de storm.

Zoek mij maar op,
ik sta in alle gedichten.

Houd mij maar vast,
ik heb het koud en ik ben moe,
en nog zoveel bladeren aan de bomen,
nog zoveel bladeren overal.



Verdrietig kind, verdrietig gedicht
Toon Tellegen, 2005

Malala (16)

I started thinking about that, and I used to think that the Talib would come, and he would just kill me. But then I said, 'If he comes, what would you do Malala?' then I would reply to myself, 'Malala, just take a shoe and hit him.'  But then I said, 'If you hit a Talib with your shoe, then there would be no difference between you and the Talib. You must not treat others with cruelty and that much harshly, you must fight others but through peace and through dialogue and through education.' Then I said I will tell him how important education is and that 'I even want education for your children as well.' And I will tell him, 'That's what I want to tell you, now do what you want.'

Read more: http://www.businessinsider.com/malala-yousafzai-left-jon-stewart-speechless-2013-10#ixzz2hPWzkiDW

Spijt

“In een ideaalmodel, ongeacht procedurefouten, moet de persoonlijke verwerking van het misdrijf centraal staan: voor de dader betekent dit het besef wat zijn daad heeft teweeggebracht bij het slachtoffer, voor het slachtoffer zal een confrontatie met een oprecht spijt betuigende dader het verwerkingsproces mogelijk draaglijker maken. Alle gerechtelijke actoren hebben hierin een belangrijke rol te vervullen. De realiteit leert ons dat dit resultaat zelden wordt bereikt."

Joëlle Rozie, professor Strafrecht UA, in een interview n.a.v. de film 'Het vonnis'.

Ik kan het niet beter verwoorden...

 

Zo eenzaam is een mens

 

 

 

Hartverscheurende, stille eenzaamheid. Sombere, weemoedige leegheid. De machteloze minimensjes van Goran Djurovic overmeesteren en ontroeren. Ze doen nadenken, mijmeren, dromen en treuren...

Goran Djurovic, geboren 1952 in Servië, leeft en werkt in Berlijn en Antwerpen. Dostojevski lijkt de inspiratiebron voor zijn tragikomische, melancholische voorbijgangers in olieverf…

Gezien en bewonderd in het Caermersklooster (Gent)

 

Trouwe klanten belonen of bestraffen?

Ik moet grimlachen en voel mijn ergernis stijgen, telkens ik per mail weer eens beloond word als goede klant. Ze maken het zich gemakkelijk de bedrijven, de verkopers van deze tijd. Ik een minimale kans, zij de grote winst!

Want wat doen ze? Ze sturen je een mail waarin ze melden dat je als trouwe klant wordt beloond.

Wat krijg ik? Eén kans om bv. een camera of Ipad te winnen.

Wat moet ik daarvoor doen? Surfen naar de website van dat bedrijf, van die onderneming, alle (= heel veel) gegevens invullen én mijn persoonlijke pagina met zoveel mogelijk mensen op Facebook delen!

Dan noem ik werken, echt werken want reclame maken is een vak. Maar ik moet gratis tijd en energie besteden om familie, vrienden en kennissen te lokken naar dat bedrijf!

Zo zetten bedrijven mensen u en ik aan het werk voor eigen profijt. Hun trouwste klanten dan nog! Die moeten het voor hun doen. Die moeten zorgen dat de verkoop blijft draaien, liefst stijgt zonder dat ze zelf één euro uitgeven! Is dat een klant belonen? Dan wil ik echt geen trouwe klant meer zijn van dergelijke bedrijven of ondernemingen.

Dezelfde misleiding zie ik bij wedstrijden in kranten, tijdschriften en reclamebladen. Eerst moet je moet een telefoongesprek of sms betalen - soms 2 euro -, daarna kan je deelnemen en een antwoord geven op een kruiswoordraadsel of vraag. Als je de gesprekken-berichtjes van alle deelnemers samentelt (tussen 200 en 50.000), heb je een vrachtwagen vol prijzen om uit te delen!

Zo kan ik het ook. Ook ik kan mensen aan het werk zetten.
Stuur mij a.u.b. in grote getale 2 euro! Vermeld naam, adres en haarkleur, liefst gewicht en grootte ook nog. Vergeet uw geliefde boeken, films en reisbestemmingen niet. En dan kan 1 van jullie een Ipad of Iphone winnen! Als er 1000 deelnemen, reken uit mijn winst! 2000 euro min 1 Ipad=1500 euro!

Neen. Ik, goedgelovige burger, die te vangen is met een prijs, ik doe daar niet meer aan mee. Ik koop nog liever zelf een Ipad. Want wat is het gevolg als je meedoet? Zeker geen prijs, wel geld en energie en tijd kwijt en om de haverklap ellendige verkoopmails.

Bedrijven: stop ermee uw trouwe klanten te belonen door ze aan het werk te zetten of te doen betalen! Laat ze met rust. Uw opdrachten maken enkel U rijker. Van oplichting, bedrog en stalking wordt niemand beter...

Ps. Bedankt Focus. Ik heb door u al film- en theatertickets gewonnen - abonnement of niet - en daar nog nooit een euro voor moeten betalen! Dat noem ik klantvriendelijkheid, dat noem ik trouwe lezers belonen!