Nobel van Nobel

Francois Englert (1932) mag aanschuiven aan het jaarlijks banket in het stadhuis van Stockholm op 10 december. Dat is de sterfdag van Alfred Nobel. Hij was de man van de nitroglycerine en dynamiet die in zijn testament schreef dat elk jaar een deel van zijn fortuin naar vrede, wetenschappen, literatuur, enz. moet gaan. Nobel van Nobel. Hij heeft in het Venetië van het Noorden ook een museum.

Englert krijgt, met Peter Higgs, een erkenning en beloning voor zijn theorie van de elementaire deeltjes (iets dat mijn klein verstand te boven gaat) met een diner in het Radhuset. Daar was ik in de zomer: een aanrader. In gedachte zal ik bij hem zijn: in de Blä Hallen, Blauwe Zaal - die niet blauw maar rood is - aan tafel met verfijnd porselein en een zeer select gezelschap, na een aperitief in de prachtige Gouden Zaal.

Englert is de tiende landgenoot die Nobelprijswinnaar is (dank u Wikipedia):

- 1904 Nobelprijs voor de Vrede: Instituut voor Internationaal Recht in Gent
- 1909 Nobelprijs voor de Vrede: Auguste Beernaert
- 1911 Nobelprijs voor de Literatuur: Maurice Maeterlinck
- 1913 Nobelprijs voor de Vrede: Henri La Fontaine
- 1919 Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde: Jules Bordet
- 1938 Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde: Corneille Heymans
- 1958 Nobelprijs voor de Vrede: Dominique Pire
- 1974 Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde: Albert Claude en Christian de Duve
- 1977 Nobelprijs voor de Scheikunde: Ilya Prigogine

En dus in 2013 de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor François Englert.
Nobel nobis. Proficiat en bedankt!
Kleine deeltjes zijn interessant maar net 100 jaar geleden kreeg een Belg de Nobelprijs voor de Vrede.
Vrede willen we allen. Ook dat is nobel. Belgen zijn daar sterk in... als ze willen.