vrijdag 9 juni 2017

Verras je papa. Slik.


Hallo Anne Maria,
verras je papa!

Deze mail kreeg ik vandaag. Ik moest toch even slikken. Zondag is het vaderdag. Ik heb geen vader meer, ook geen schoonvader. Dat is zo, op een bepaald moment in het leven, als je een dagje ouder en zelf een ouder bent. Mijn vader sterf in juni 2002, mijn schoonvader in november 2016.

Waarom stuurt een ‘machine’ mij een boodschap die niet van toepassing is op mij? 
Waar ik ook niet om gevraagd heb? Trouwens, Airstop of wie dan ook heeft er geen zaken mee of ik een vader heb of niet, of ik daar een relatie mee heb of niet, of ik een vader een geschenk wil geven of niet.

Verras je papa. Dubbel pijnlijk is dat. Mijn vader én mijn schoonvader konden voor hun dood niet meer reizen. Mijn vader had ‘het’ aan zijn nieren en aan zijn hart. Hij stopte met leven na drie korte ziekenhuisverblijven. Mijn schoonvader lag een jaar of tien aan de nierdialyse en moest de helft van zijn been laten amputeren. Geen haar op hun hoofd, en het mijne, die eraan zou denken nog te reizen. Nu zijn ze op een plek waar reizen geen belang meer heeft. En ik reis wanneer ik wil.

En nog iets: ik haat het om als Anne Maria aangesproken te worden. Ik weet niet waarom die naam op mijn identiteitskaart moest staan, terwijl ik Ann heet en op mijn geboortekaartje duidelijk Ann staat. Elke reisorganisatie krijgt overigens een mail ondertekend met Ann!

Wellicht zal het anders zijn voor mijn kleinzoon. Ik ben benieuwd naar zijn naam…
Hij krijgt een naam - binnenkort - en die zal, hopelijk, op zijn geboortekaartje, zijn identiteitskaart en zijn paspoort hetzelfde zijn. Dat zal hem heel wat moeilijkheden besparen. Dat manneke zal veel moeten reizen. Minstens heen en weer Algiers-Brussel en Algiers-Cagliari.

Airstop, KLM, Ryanair, Air France of wie dan ook: al moet dat ventje, hoe klein ook, om te vliegen een ticket op zijn naam hebben, schrijf hem a.u.b. geen mails, ook niet via zijn ouders! Hij kan ze de eerste jaren niet lezen en ze ouders weten wat ze moeten doen. Val hen niet lastig. Ze weten wat vliegen is, ze kunnen tickets kopen als ze die nodig hebben en zonder daar op een onaangename manier aan herinnerd te worden, zoals ik. Ze hebben op dit moment ook belangrijker dingen aan hun hoofd dan vliegen, net als ik.



Op de foto: de wieg, waarin ik nog gelegen heb. Die staat klaar voor mijn kleinzoon. Mijn vader heeft er eigenhandig de namen van zijn acht kinderen in gebeiteld...


maandag 5 juni 2017

Ik geef mijn dochter een Roos van Jericho ...


Ik zou mijn dochter een Roos van Jericho willen geven, niet voor, maar na haar bevalling. Het is een fascinerende plant, bijna onsterfelijk, meer dood dan levend, en toch. Ik leerde ze kennen toen ik in 2016 met de vzw LECA meewerkte aan een expositie ‘Verborgen rituelen’ in Gent. Ik vind die oeroude woestijnplant ongelooflijk boeiend!

De Anastatica hierochuntica vind je in alle werelddelen. Ze zou door kruisvaarders zijn meegebracht. Bij mij roept ze herinneringen op aan de wondermooie Algerijnse Sahara. Al heb ik tijdens mijn doortochten nooit beseft wat voor een knollen het waren, die op de tonen van de wind werden rondgeslingerd over het zand. Ze is ook geen echte roos. Ze heet ‘roos’ omdat ze, net als haar naamgenoot, chaotisch lijkt en toch geordend is.

Mijn fascinatie voor de RvJ is geboren toen ik haar ongelooflijke gedaanteverwisseling observeerde. Werkelijk adembenemend eenvoudig, maar indrukwekkend. Hoe verdord, droog en armtierig ze er ook uitziet, in een bordje of kommetje water verandert die levenloze, bruine takkenbol in een roosachtige, groene varenplant. Dat hele proces voltrekt zich in een dag of minder.
Die bizarre knol heeft dus geen potaarde nodig. Koud of warm water is het enige dat dit vogelnestje doet groeien, ontkrullen, groen verkleuren en leven. Het is werkelijk een opstandingsplant: eerst dood, dan levend. En dat proces kan je haast eindeloos herhalen.

Klein groots plantje
Nu ik het leven en sterven met ogen zag, begrijp ik ook waarom die roos de hand van Fatima of van Maria wordt genoemd: aanvankelijk klein en onbetekenend, daarna groot en beroemd. Weg met de alruin (wortel tegen onvruchtbaarheid). Weg met de kool (symbool voor de vruchtbare schoot). Geef mij maar de Roos van Jericho. Een plant met naam en faam, voor een prikje: tussen 4 en 15 euro per stuk. Vochtig zorgt ze voor een frissere geur. Droog houdt ze ongedierte - muggen - op afstand. Het water, waarin ze ligt, zou waterafdrijvend zijn, pijn bij weeën verzachten, een middel tegen rimpels of pijnlijke voeten zijn. Zonder water overleeft de plant zelfs decennia. Met te veel water of te lang in het water, beschimmelt of verdrinkt ze snel.

Weeën
Omdat de plant een symbool is van sterven en (op)nieuw leven - en goedkoop - was ze van de 16de tot de 19de eeuw populair en geliefd in heel Europa. Dat schreef Julien Van Remoortere in ‘In de tijd dat de kindjes nog gekocht waren’. Men dacht ook dat die RvJ de baarmoeder stimuleerde en de bevalling vergemakkelijkte. De knol of bol werd in water gezet, zodra de weeën begonnen. Als die zich opende, zou de vrouw snel bevallen of zouden weeën niet langer duren als de tijd die de roos nodig had om te openen. Bleef de roos gesloten, dan wachtte een zware bevalling.

Geluk
Dan maar geen RvJ bij mijn dochter. Laat de natuur maar zijn gang gaan, in de hoop dat die haar gunstig gestemd is: liever twee uur dan twee dagen weeën. Kort of lang, daarna is het snel vergeten, als ze dat kleintje in haar armen heeft. Dan begint het …
Die Roos van Jericho krijgt ze later. Ze brengt geluk (sommige beweren ook liefde en geld). Dat heb je nodig, als mens, als dochter en zeker als moeder. Brengt ze haar niets, dan kan ze er gewoon een voorbeeld aan nemen, in donkere dagen. Want die zijn er, goede en kwade tijden, met en zonder kinderen. Dor/dood en fris/levend is het in elk leven, net als in dat van de Roos van Jericho...



Meer informatie over verborgen gebruiken, gebaseerd op wetenschap, geloof of bijgeloof in de gratis expo Over geboorterituelen’, H.-Magdalenakerk in de Schaarstraat (Astridpark) in Brugge, nog tot en met 11 juni, dagelijks van 10u tot 17u.
Meer info over Hallo Baby? Kijk op www.hallobaby.be, een samenwerking tussen de Gezinsbond en de vzw LECA.